________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
પતિ પત્ની [લવુવાર્તા
'
પ્રો. કવિન શાહ
“ઓફિસમાંથી પાછા આવ્યા પછી જનકે સ્કૂટરને ટર-રૂમની બાજુ પર મૂકવું. જ્યોતિએ સામેથી આવતા પતિને નેહભીને આવકાર આપે. આજે પતિના ચહેરાનો મુસ્કરાટ કંઈ ઓર જ હતે. જ્યતિ પણ ગુલાબી ગાલ ની લાલીથી સંસ્થાના રક્ત રંગ સમી ફોભી રહી હતી જનક બાથરૂમમાં ગયો, હાથ માં ધોઈને સ્વસ્થ બન્યા અને હીંચકે ઝૂલવા લાગ્યા. જ્યોતિએ આ સમય દરમ્યાન રાઉન્ડ ટેબલ પર ભોજનની સામ પીરસી દીધી, બટાકાવડાં અને ચટણી જોઈને જનક ખુબ ખુરા થઈ ગયો. જનક ટેબલ પર બેઠે. સાથે એમને પુત્ર બકુલ પણ છે. જનક મુંબઈની એક જાણીતી ટેબલેટ્સ કમ્પનીને સેલ્સમૅન હું અને ઘરે જ પ્રફકિલ હતા. એ માનતા કે ખાવામાં કોઈ પણ જાતની ઉતાવળ ન કરવી. વિદ થ– અવસ્થાનું એક સંસ્કૃત સુભાષિત એના હૃદય પર અંકાયેલું હતું :
शतं विहाय भोक्तव्यं सहस्रं स्नानमाचरेत् । लक्षं विहाय दातव्यं कोटिं त्यक्त्वा हरि भजेत् ॥
વિજ્ઞાનને નિયમ એ બતાવે છે કે ખાવાનું પીઓ અને પીવાનું ખાઓ, એટલે જનક ખાતી વખતે ખુબ જ ચાવીને શાંતિથી એકચિત્ત બનીને ખાતે. વળી બને ત્યાં સુધી જમતાં જમતાં ઘરથી દુનિયા સુધીની ડાહી ડાહી વાત પણ ન છેડત. ભોજન લીધા બાદ જનક આરામ કરવા પલંગ પર
તે; જોકે ઊંધવાની ઇરછા ન હતી, પણ જરા પડખાં બદલીને શરીરના અંગોને થોડે આરામ આપી રહ્યો હતો. અર્ધ મીંચાયેલી અ વડે એ પડી રહ્યો હતો. જ્યતિએ પણ પતિને જગ્યા પછી ખાઈ લીધું અને રસેડાના કામમાં લાગી ગઈ. એટલામાં જયદીપ આવ્યો અને ‘‘હલે મિત્ર જનક!” કહ્યું.
જ્યોતિએ વાસણ સાફ કરતાં કરતાં સ્વાગત કરી કહ્યું: “આવે, જયદીપભાઈ! બેસે. તમારા મિત્ર હમણાં જ જરી જમીને આરામ કરવા આડા પડયા છે. મને લાગે છે કે એકાએક મીઠી ની દમાં પડી ગયા હશે.” - જયદીપ “મુંબઈ સમાચાર'નાં પાનાં ફેરવવા મંડે કે તરત જ જનક જાગે અને મિત્રને બેઠેલે જોઈ ખુશ થયો અને સ્વાગત ન કરી શકવા બદલ દુઃખ વ્યક્ત કર્યું. જયદીપે કહ્યું: “મિત્ર જનક ! તમે આવું બોલ્યા ? ભાભી કંઈ વિવેકમાં પાછાં પડે એમ નથી. મારા આગમનની ખબર પડતાં જ દૂરથી સ્વાગત કરી દીધું છે, માટે કંઈ ચિંતા ન કરશે.”
“બસ, ભાઈ! રહેવા દે. તું પણ બહુ જ વિવેકી લાગે છે.” “ના, ના, એવું કંઈ નથી.”
જનક અને જયદીપ જુગલજોડી જિગરજાન દોસ્ત, મિત્રની પરીક્ષા તે વિકટ પરિસ્થિતિમાં થાય છે, કારણ કે આજકાલ ઘણુબધા એમ માને છે કે મારે તે અમુક મિત્ર છે, પણ બધા કંઈ મિત્ર હેતા નથી. ખરેખર આ બે મિત્ર મિત્રતાનાં લક્ષણ ધરાવતા હતા. સુખદુઃખમાં સાચા સાથીદાર હતા. પછી એક મિત્ર ફરવા ગયા અને રાતે પાછા આવીને સુઈ ગયા. જ્યોતિ પણ સવાર-સાંજ મંદિર જવાને કાર્યક્રમ નિયમિત સાચવતી. પતિના ફરવા ગયા પછી એ મંદિરે જઈ આવી અને ત્યારપછી ઘેર આવી મુન્નાની સાથે તેમજ પતિ સાથે વાત કરતી એ પણ સુઈ ગઈ. જયદીપ ઘેર પહોંચે ત્યારે જોયું તે જયનિકા સખત તાવથી પીડાતી હતી. એ ઘણી જ અસ્વસ્થ લાગતી હતી. આંખે પણ સ્થિર થઈ ગઈ હતી. જયદીપે તરત જ ડોકટરી સારવાર કરાવી, પણ રાત ખૂબ જ ભયાનક વીતી. ટેમ્પરેચર ખૂબ જ વધી ગયું હતું. જેથી ટેબ્લેસ તેમજ ઇજેકશને પણ નિષ્ફળ નીવડ્યાં.
For Private and Personal Use Only
