________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૧૨]
આકટોબર-નવેમ્બર/૮૫
[પશ્ચિક-રજતજય′તી અફ
અલ્યા! તું બ્રાહ્મણકુળમાં જન્મેલા એટલે રામે તને ખાલાવેલી એમાં વળી તે નવું શું કર્યું ? આ બધુંયે અમે રામાયણમાં સાંભળ્યું છે, વાંચ્યું છે, હવે એ વાતનું પીંજણ અત્યારે શા માટે કરે છે ?" પ્રધાનસાહેબ હવે આકળા ને ઉતાવળા બન્યા હતા.
બસ, હવે ત્રીજો ને છેલ્લા એક સવાલ છે.” રાવણે જરા પણ ધીરજ ગુમાવ્યા વિના સવાલ કયેર્યાં. “રામના બાણે હું વીંધાયા...મારા અંતિમ શ્વાસ ચાલતા હતા ત્યારે રામે રાજનીતિ શીખવા માટે લક્ષ્મણને મારી પાસે માકલ્યા હતા એ તમે જાણે છે! ”
“જો, ભાઈ રાવણ ! તારી લંકા સેાનાની હતી...પ્રજા દુ:ખી નહોતી...તું જ્ઞાની અને વિદ્વાન હતા.. રાજનીતિને અચ્છા જાણુાકાર હતા. આ બધીયે વાત રામાયણમાં અમે વાંચી છે...અને રામાયણમાં લખાઇ છે એટલે સાચી હશે જ એ પણ અમને કબૂલ છે...”
“તા પછી તમે મને દુષ્ટ કઈ રીતે ગણા છે ?” લેક-આગેવાનેાના ખેલને વચ્ચે જ અટકાવતાં રાવણુ બૂમ પાડી ગયો.
“તારા જેવા ખીજો દુષ્ટ અને ગણવેશ ? સીતામાતાનું તેં હરણ કર્યું ... અલ્યા | ખીજી ઈ સ્ત્રીને ઉપાડી ગયા હૈાત તા આં રામાયણ ઊભી ન થાત ને ?”
“એટલે કે સીતાને સ્થાને અન્ય કાઈ સ્ત્રીનું હરણ કર્યું હેત તા વાંધા નહાતા, એમ જ ને ?” રાવણની આ પડપૂથી લેક-આગેવાનો અને પ્રધાનશ્રી અકળાયા હતા એટલે હાથવગે ઝટ જવાબ આપી દીધું! :
“અહી* તા દર ત્રીજે દિવસે કઈકનાં ખૈરાંને લેકા ઉપાડી જાય છે અને બળાત્કાર પણ થતા જ જ રહે છે, કેટલાંનું ધ્યાન રાખીએ? અમારે બીજું કાંઈ કામ હશે કે નહિ ?”
“ઠીક...મને મહાદુષ્ટ ગણીને તમે બધાં મને ખાળવા ભેગાં મળ્યાં છે! તા ભલે, પણુ...' “શું પશુ...પણ કર્યાં કરે છે? હજુ શું ખાકી રહ્યું છે ?’
યાદ રાખેા, રાવણને મારવા માટે રામે અવતાર લીધા હતા, એક વચન, એક બાણુ અને એક પત્નીવ્રતની મર્યાદા સ્વીકારનાર મર્યાદાપુરુષાત્તમ રામ જ રાવણને હણી શકે છે...તમારામાંથી જેણે એ વ્રત પાળ્યું હોય તે જ મને આગ ચાંપે...'’
રાવણની વાત સાંભળીને અકળાયેલા પ્રધાનશ્રીએ હાથમાંથી કાકડા ફેંકી દીધા અને ટાળે વળેલાં લેકા તરફ ગુસ્સાથી ખેલી ઊઠયા :
“તમે બધા છાસવારે બૂમા પાડા છે. તે કે સત્તા ઉપર લાલચુ...ભ્રષ્ટાચારી ને અનીતિમાન માણસા ખેસી ગયા છે...તાલ્યા, હવે તમે સતવાદીના દીકરા હૈ! તે ચાંપે! આ રાવણને આગ” ખેાલતા મેાલતા પ્રધાનશ્રી સાથે આવેલાં મહિલા કાયકરના હાથ ઝાલીને પોતાની મેટરમાં ગાઠવાઈ ગયા.
મેટર ઊપડી ગઈ...અને ટાળે વળેલા પેલા કહેવાતા આગેવાને પણ અંધારાનું આયુ' શોધીને પાછે પગે રવાના થઈ ગયા.
અને ત્યાં ! રાવણુ ખડખડાટ હસી પડચોઃ “માળા ! રામનું મહેરું પહેરીને રાવણુ દહન કરવા નીકળ્યા છે !! રાવણુ એમને કાંઈ મરતા હશે ?!!''
અને ત્યારે વગર નિમ ંત્રણે રાવણુદહનના તમાસે જોવા ટાળે વળેલી પેલી અબૂધ પ્રશ્ન અંધારામાં શ્રદ્ધાથી અંતર માંડીતે બેસી રહી હતી... કયાંકથી રામ આવશે અને રાવણના નાશ થશે જ થશે.” ૩. ૫/૩, હિમાલયા પાર્ક, ઉસ્માનપુરા, અમદાવાદ-૩૮૦૦૧૪
For Private and Personal Use Only
