________________
માન્યતા.
જે જ્ઞાનથી સુખ વધે તે જ્ઞાન ઉપયાગી છે. જુદા જુદા ધર્મો વિષે માત્ર ચર્ચા કરવાથી કેટલીકવાર વાદ વધે છે અને સુખને બદલે દુ:ખ ઉત્પન્ન થાય છે. જ્ઞાની પુરૂષ આખી વસ્તુના અનુભવ લે છે. સામાન્ય માણસ એક ભાગના વિચાર કરે છે. આખી વસ્તુની વાત કરવી મુશ્કેલ પડે છે છતાં મહાપુરૂષાની વાણીમાં તે જણાઇ આવે છે. ખરી રીતે જેમ અંદર પ્રેમ જાગ્રત હાય તેા પ્રેમની વાત શેાલે છે તેમ અંદર આત્મજ્ઞાન હાય ત્યારેજ આત્માની વાત શેલે છે. તે સીવાય આત્માની વાતે કરવામાં સામા માણસ ઉપર અસર થતી નથી. સામાન્ય ભાવથી જ્યારે તેને વિચાર થાય છે ત્યારે આખા કરતાં ઓછું માલુમ પડે છે. વળી આપનારમાં જ્ઞાન હૈાય ... પણ લેનારમાં તે વિષે પુરી જીજ્ઞાસા ન હોય તે પણ તેની અસર થતી નથી.
પુરૂં ગ્રહણ ન કરવું તેને અજ્ઞાન કહે છે. અજ્ઞાન એક ભાગમાં રહે છે. પણ તે ભાગ બહારના જગતમાં નથી. જીવ પેાતાની મતલબથી પૂર્ણ માંથી ઘેાડુ' ગ્રહણ કરી તેને આખુ માને છે અને વધારે વિચાર કરતાં પાછળથી તે અપૂર્ણ લાગતાં દુઃખી થાય છે.
૬૭
