________________
માા.
66
એમ સંજ્ઞા અપાય છે. તે “ુ”નું પિરવત ન થાય છે. તે જન્મે છે. અને મરે છે. ખરે હું * ''એટલે આખું' સ્વરૂપે જન્મતુ નથી અને મરતુ નથી. પેાતાનું કલ્પેલુ સત્ય કરતું લાગે છે.
જ્યારે ભાગમાં ફેરફાર દેખાય ત્યારે કાઇ તેને સુધારા કે ખગાડા કહે છે. તે વખતે પૂર્ણ પાતે કેવી રીતે પૂર્ણ રહી શકે તે, ભાગમાં રહેતી બુદ્ધિને સમજાય તેવું નથી.
એ વસ્તુના સંબંધ વખતે માપ ઉત્પન્ન થાય છે. જ્યારે વચલી જગ્યામાં પણ તેજ વસ્તુ દેખાય છે ત્યારે માપને માટે જગ્યા રહેતી નથી. તેથીજ ગીતામાં શ્રી કૃષ્ણ અર્જુનને કહે છે કે ગુણવાળી આ મારી માયા તરવી મુશ્કેલ છે પણ મારૂંજ શરણ લે છે તે તે માયાને તરી જાય છે. શરણભાવમાં આપણુ મમત્વ મુકવું પડે છે અને તે સાથે આપણી દ્રષ્ટી કે જે એક ભાગ ખતાવતી હતી તે જતી રહે છે. ભગવાન કાઇને જુદા રાખીને રહેતા નથી. આપણે તેનાથી જુદા છીએ એમ લાગે તે તે આપણા સંસ્કારથી લાગે છે. તે વખતે પણ આપણે તેનાથી જુદા થતા નથી.
૧૫૧
