________________
કાળની ગતિ.
ક્રિયાથી ઘડીક શક્તિ પ્રગટ થાય છે. એક માણસ બેઠા હોય ત્યારે ચાલતું નથી છતાં તેનામાં ચાલવાની ક્રિયા રહેલી હોય છે. ચાલે ત્યારે તેને ફેટેગ્રાફ જુદો આવે પણ વસ્તુ એકજ મળે છે. ક્રિયાની શરૂઆતને ઉત્પતિ કહે છે, ક્રિયાની ગતિને સ્થિતિ કહે છે અને ક્રિયાના અંતને લય કહે છે. ત્રણે એક શક્તિમાં નિત્ય રહેલા હોય છે. જ્યારે કેટલાક માણસ જન્મ લેતા હોય છે ત્યારે કેટલાક મરતા હોય છે અને કેટલાક પિતાનો વ્યવહાર કરતા હોય છે.
આ પૃથ્વી ઉપર જ્યારે એક ભાગમાં દિવસ હોય છે ત્યારે બીજા ભાગમાં રાત્રી હોય છે. તેથી જ્યારે કેઈ માણસ જાગતા હોય છે ત્યારે કોઈ ઉંઘતા હોય છે, કેઈ સ્વપ્નામાં હોય છે અને કોઈ સમાધિમાં હોય છે. છતાં બધા એક વસ્તુ દેખે છે. ભગવાનમાં બધી કિયા એક સાથે એક વખતે રહે છે અને જ્યાં એક વખતે બધું હાજર હોય ત્યાં ઉત્પતિ, સ્થિતિ કે લયને વિચાર નથી. ભૂલનું મૂળ એ છે કે સામાન્ય સંસ્કાર ઘણીવાર એવા રહે છે કે બીજા માણસની જગ્યાએ રહી આપણે કામ કરતા હોઈએ એ અનુભવ લઈ
૧૫ર
