________________
અને દશવૈકાલિકસૂગ ભાગ-૪ હરિહણ અધ્ય. ૯.૨ સૂત્ર-૧૬-૧૦ हो यतश्चैवमाचार्या यद्वदन्ति किमपि तथा तथाऽनेकप्रकारं 'भिक्षः' साधुस्तस्मात्तदाचार्यवचनं । " नातिवर्तेत, युक्तत्वात्सर्वमेव संपादयेदिति सूत्रार्थः ॥१६॥ કે ટીકાર્થ : જે સાધુ પરમપુરુષે બનાવેલા = કહેલા એવા આગમનું ગ્રહણ કરવાના છે
અભિલાષાવાળો છે, અનંતહિતને = મોક્ષને ઈચ્છનારો છે... તેની શું વાત કરવી ? અર્થાત્ એણે તો અવશ્ય ગુરુજનોને પૂજવા જોઈએ.
આવું છે, તેથી આચાર્ય જે કંઈપણ અનેક પ્રકારનું કથન કરે, સાધુ તે આચાર્યવચનને ઉલ્લંઘે નહિ. અર્થાત્ તે વચન યુક્ત હોવાથી બધું જ સ્વીકારે.
विनयोपायमाहनीअं सिज्जं गइं ठाणं, नीअंच आसणाणि अ । नीअंच पाए वंदिज्जा, स्तु नीअंकुज्जा अ अंजलिं ॥१७॥ વિનયનો ઉપાય કહે છે.
ગા. ૧૭ : નીચી શયા, ગતિ, સ્થાન, નીચા આસનો, પગમાં નીચે નમીને વંદન | | કરવા. નીચે નમીને અંજલિ કરવી.
नीचां 'शय्यां' संस्तारकलक्षणामाचार्यशय्यायाः सकाशात्कुर्यादिति योगः, एवं नीचां गतिं आचार्यगतेः, तत्पृष्ठतो नातिदूरेण नातिद्रुतं यायादित्यर्थः, एवं नीचं स्थानमाचार्यस्थानात्, यत्राचार्य आस्ते तस्मान्नीचतरे स्थाने स्थातव्यमिति भावः । तथा | 'नीचानि' लघुतराणि कदाचित्कारणजाते 'आसनानि' पीठकानि तस्मिन्नुपविष्टे - तदनुज्ञातः सेवेत, नान्यथा, तथा 'नीचं' च सम्यगवनतोत्तमाङ्गः सन् पादावाचार्यसत्कौ । वन्देत, नावज्ञया, तथा क्वचित्प्रश्नादौ 'नीच' नम्रकायं कुर्यात्' संपादयेच्चाञ्जलिं, न | तु स्थाणुवत्स्तब्ध एवेति सूत्रार्थः ॥१७॥
ટીકાર્થ : સાધુએ આચાર્યનાં સંથારા કરતાં પોતાનો સંથારો નીચો કરવો જોઈએ. એમ આચાર્યની ગતિ કરતા પોતાની ગતિ નીચી કરવી જોઈએ. અર્થાતુ તેમની પાછળ * ચાલવું. પણ પાછળ પણ ઘણે દૂર કે ઘણાં ઝડપથી ન ચાલવું. એમ આચાર્યના સ્થાન " * કરતાં પોતાનું સ્થાન નીચું રાખવું. એટલે કે આચાર્ય જ્યાં બેસે, તેનાથી વધુ નીચા * * સ્થાનમાં બેસવું. તથા ક્યારેક કારણ આવી પડે અને પીઠક ઉપર, પાટલાદિ ઉપર બેસવું | ૨ પડે, તો તે આચાર્ય (પોતાના પાટલાદિ ઉપર) બેસી જાય એ બાદ તેમની રજા લઈ
GP
પ
૬
x
૫
=
*
