________________
5
31
त
स
ना
य
*
દશવૈકાલિકસૂત્ર ભાગ-૪
अध्य. १० सूत्र- 4-5
કૃતૌદ્દેશિકાદિનો અર્થ આવો થઈ શકે કે સ્વયંસ્કૃત આધાકર્માદિ, કારિતઆધાકર્માદિન વાપરે. કોઈને પ્રશ્ન થાય કે “વાપરે નહિ, પણ એ રીતે પકાવી શકે ખરો ?” એટલે તરત કહ્યું કે માત્ર વાપરે જ નહિ, એટલું જ નહિ. પણ પકાવે પણ નહિ... આ રીતે અર્થ સંગત લાગે છે. આધાકર્મીમાં અગ્નિસમારંભ હોવાથી યથોક્તહિસાનો સંભવ છે.)
*
किंच
रोइअ नायपुत्तवयणे, अत्तसमे मन्निज्ज छप्पि काए ।
पंच य फासे महव्वयाई, पंचासवसंवरे जे स भिक्खू ॥५॥
સૂ.૫ સૂત્રાર્થ : જ્ઞાતપુત્રવચનોને ગમાડીને ષટ્કાયને આત્મસમાન માને, મહાવ્રતોને સ્પર્શે, પાંચ આશ્રવનાં સંવરવાળો જે, તે ભિક્ષુ.
ટીકા : વચનને વિધિપૂર્વક ગ્રહણ કરવું અને ચિંતન કરવું એ બે દ્વારા ભગવાનવીરવર્ધમાનસ્વામીના વચનોને પ્રિય કરીને પૃથ્વી વગેરે છ કાયોને આત્મસમાન માને. પાંચેય મહાવ્રતોને સ્પર્શે = સેવે. દ્રવ્યથી પણ પાંચ ઈન્દ્રિયનાં સંવરવાળો જે હોય ते भिक्षु.
जि
न
न
शा
शा
'रोचयित्वा' विधिग्रहणभावनाभ्यां प्रियं कृत्वा, किं तदित्याह - ' ज्ञातपुत्रवचनं ' भगवन्महावीरवर्धमानवचनम् 'आत्मसमान्' आत्मतुल्यान् मन्यते 'षडपि कायान् पृथिव्यादीन्, 'पञ्च चे 'ति चशब्दोऽप्यर्थः पञ्चापि 'स्पृशति' सेवते महाव्रतानि 'पञ्चाश्रवसंवृतश्च' द्रव्यतोऽपि पञ्चेन्द्रियसंवृतश्च यः स भिक्षुरिति सूत्रार्थः ॥५॥
किंच -
चत्तारि वमे सया कसाए, धुवजोगी हविज्ज बुद्धवयणे ।
अहणे निज्जायरूवरयए, गिहिजोगं परिवज्जए जे स भिक्खू ॥६॥
પાંચ
સૂ.૬ સૂત્રાર્થ : સદા ચારકષાયોને વમે, બુદ્ધવચનવડે ધ્રુવયોગી થાય. અધન, નિતરૂપરજત જે ગૃહસ્થયોગનો ત્યાગ કરે તે ભિક્ષુ.
चतुरः क्रोधादीन् वमति तत्प्रतिपक्षाभ्यासेन 'सदा' सर्वकालं कषायान्, ध्रुवयोगी च - उचितनित्ययोगवांश्च भवति, बुद्धवचन इति तृतीयार्थे सप्तमी, तीर्थकरवचनेन करणभूतेन, ध्रुवयोगी भवति यथागममेवेति भावः, 'अधनः'
૧૫૮
'
न
S
저
ना
य
