________________
*
*
જ દશવૈકાલિકસૂર ભાગ-૪ હ જુ અધ્ય. ૧૦ સૂત્ર-૧૫-૧૬ ૧૭ફ " सम्यग्गच्छति, तथा वाक्संयतः अकुशलवाग्निरोधकुशलवागुदीरणेन, 'संयतेन्द्रियो' " निवृत्तविषयप्रसरः, 'अध्यात्मरतः' प्रशस्तध्यानासक्तः, सुसमाहितात्मा ध्यानापादक
गुणेषु, तथा सूत्रार्थं च यथावस्थितं विधिग्रहणशुद्धं विजानाति यः सम्यग्यथाविषयं स.. | fપક્ષુરિત્તિ સૂત્રાર્થ: III
ટીકાર્થ : હાથમાં સંયમવાળો, પગમાં સંયમવાળો એટલે કે કારણ ન હોય તો કાચબાની જેમ લીન રહે. (હલન-ચલન કર્યા વિના બેસી રહે.) કારણ આવે તો | સમ્યફરીતે ચાલે. તથા વાણીમાં સંયમવાળો એટલે કે અકુશલવાણીનો નિરોધ અને કુશવાણીનાં કથનદ્વારા વાણીનાં નિયમનવાળો, ઈન્દ્રિયોનો પોત-પોતાના વિષયોમાં જે |
પ્રસાર, તેને અટકાવી ચૂકેલો, પ્રશસ્તધ્યાનમાં આસક્ત, ધ્યાનને લાવી આપનારા | ગુણોમાં સુસમાહિતઆત્માવાળો, તથા જે વિધિગ્રહણથી શુદ્ધ એવા યથાવસ્થિત સૂત્રાર્થને શું
જાણે છે, જે સૂત્ર-અર્થનો જે વિષય છે, એ વિષય પ્રમાણે જે જાણે છે, તે ભિક્ષુ.
45
5
તથા– उवहिमि अमुच्छिए अगिद्धे, अन्नायउंछं पुलनिप्पुलाए । कयविक्कयसंनिहिओ विरए, सव्वसंगावगए अ जे स भिक्खू ॥१६॥
સૂ.૧૬ સૂત્રાર્થ : ઉપધિમાં અમૂચ્છિત, અમૃદ્ધ, અજ્ઞાતઉંછ ચરનાર, પુલાક નિ નિષ્પલાક, ક્રય + વિક્રય + સંનિધિથી વિરત, અપગતસર્વસંગવાળો જે હોય તે ભિક્ષુ. વિ 1 ‘૩૫થ' વસ્ત્રાવિત્નક્ષને પૂછત:' તષિયમોહત્યાન ‘મરદ્ધ:' પ્રતિબન્યા- ના शा भावेन, अज्ञातोञ्छं चरति भावपरिशुद्धं, स्तोकं स्तोकमित्यर्थः, 'पुलाकनिष्पलाक' शा| स इति संयमासारतापादकदोषरहितः, 'क्रयविक्रयसंनिधिभ्यो विरतः' द्रव्यभावभेद- म ना भिन्नक्रयविक्रयपर्युषितस्थापनेभ्यो निवृत्तः, 'सर्वसङ्गापगतश्च यः' अपगतद्रव्यभावसङ्गश्च ना a :, સfક્ષિિત સૂત્રાર્થ: દ્દા
ટીકાર્થ : વસવગેરે ઉપસિંબંધી મોહનો ત્યાગદ્વારા જે ઉપધિમાં અમૂચ્છિત છે, * રાગનો અભાવ હોવાથી જે અમૃદ્ધ છે. જે ભાવશુદ્ધ અજ્ઞાત ઉંછને ચરે છે. એટલે કે થોડું - એ થોડું લે છે. જે પુલાકની અપેક્ષાએ = ફોતરાંની અપેક્ષાએ વિચારીએ તો નિષ્પલાક = | * ફોતરાં વિનાનો છે. અર્થાત્ સંયમને અસાર બનાવી દેનારા દોષોરૂપી પુલાકોથી = | ફોતરાંઓથી રહિત છે. તથા ખરીદ-વેચાણ-સંનિધિથી અટકેલો છે. અર્થાતુ દ્રવ્ય અને હું ભાવ એમ બે ભેદથી જુદા જુદા પ્રકારના એવા ખરીદ વેચાણ અને પર્યાષિતસ્થાપન = (હું
F
=
