________________
હિ8 * *
દશવૈકાલિકસૂર ભાગ-૪
ના ગ્રંથઉપસંહાર, પ્રમાણનય જી એ ચારિત્રક્રિયા પ્રાપ્ત ન થાય. | તેથી ક્રિયા જ ઐહિક અને આમુખિકફલોની પ્રાપ્તિનું પ્રધાનકારણ છે, એ નક્કી છે.
| થયું.
*
* E
It
૧
.
આ જે ઉપદેશ તે નય છે અર્થાત્ ઉક્તન્યાયથી ક્રિયાની પ્રધાનતા દર્શાવવામાં તત્પર | | એવો જે ઉપદેશ, તે ક્રિયાનય.
આ અધ્યયન જ્ઞાન, વચન અને ક્રિયારૂપ છે. છતાં આ નય તો આને ક્રિયારૂપ જ | માને છે. કેમકે આ અધ્યયન (આના મતે) ક્રિયાત્મક છે. જ્ઞાન અને વચન તો ક્રિયાને માટે જ ગ્રહણ કરાતાં હોવાથી તે અપ્રધાન છે. અને એટલે એને ઈચ્છતો નથી. ગૌણરૂપે "| ઈચ્છે છે.
ક્રિયાનય કહેવાઈ ગયો. ___इत्थं ज्ञानक्रियानयस्वरूपं श्रुत्वाऽविदिततदभिप्रायो विनेयः संशयापन्नः सन्नाहकिमत्र तत्त्वम् ?, पक्षद्वयेऽपि युक्तिसंभवात्, आचार्यः पुनराह-"सव्वेसिपि नयाणं बहुविहवत्तव्वयं निसामेत्ता । तं सव्वनयविसुद्धं जं चरणगुणट्ठिओ साहू ॥१॥" अथवा ज्ञानक्रियानयमतं प्रत्येकमभिधायाधुना स्थितपक्षमुपदर्शयन्नाह–'सव्वेसिं गाहा' 'सर्वेषामपि' मूलनयानाम्, अपिंशब्दात्तद्भेदानां च 'नयानां' द्रव्यास्तिकादीनां 'बहुविधवक्तव्यतां'
सामान्यमेव विशेषा एव उभयमेव वाऽनपेक्षमित्यादिरूपाम् अथवा नामादीनां नयानां कः जि कं साधुमिच्छतीत्यादिरूपां 'निशम्य' श्रुत्वा तत् 'सर्वनयविशद्धं सर्वनयसंमतं वचनं जि न यच्चरणगुणस्थितः साधुः, यस्मात्सर्वनया एव भावविषयं निक्षेपमिच्छन्तीति गाथार्थः ॥ न शा नमो वर्द्धमानाय भगवते, व्याख्यातं चूडाध्ययनं, तद्व्याख्यानाच्च समाप्ता शा स दशवैकालिकटीका । समाप्तं दशवैकालिकं चूलिकासहितं नियुक्तिटीकासहितं च ॥ ना ॥ इत्याचार्यश्रीहरिभद्रसूरिविरचिता दशवैकालिकटीका समाप्ता ॥ ना
આ પ્રમાણે જ્ઞાનનય અને ક્રિયાનયનાં સ્વરૂપને સાંભળીને તેના અભિપ્રાયને નહિ | | જાણી શકેલો શિષ્ય સંશયને પામેલો છતો કહે છે કે “આમાં સાચું શું? કેમકે બંને પક્ષમાં જ યુક્તિઓનો સંભવ છે.” # આચાર્ય કહે છે કે “બધા નયોની ઘણાં પ્રકારની વક્તવ્યતાને સાંભળીને તે જ સર્વનયવિશુદ્ધ જાણ, કે જે ચારિત્રગુણમાં રહેલો સાધુ..” એ અથવા
=
=
= ૬
૯
