________________
ચૂલિકા-૨ સૂત્ર-૭-૮
પ્રસંગથી સર્યું. અહીં માત્ર અક્ષરગમનિકાનો જ આરંભ કરાયો છે. (આની વિસ્તૃતચર્યા અષ્ટકપ્રકરણ ગ્રન્થમાં ૧૭માં અષ્ટકમાંથી જાણી લેવી.)
તથા મત્સરી ન થાય = બીજાની સંપત્તિનો દ્વેષી ન થાય. (બીજાનાં વિકાસને જોઈ ઈર્ષ્યા કરનારો ન બને.)
અભીક્ષ્ણ = વારંવાર = પુષ્ટકારણ ન હોય ત્યારે વિગઈ વિનાની વસ્તુનો પરિભોગ કરનારો થાય. અર્થાત્ પુષ્ટકારણ આવે ત્યારે જ વિગઈ વાપરે, બાકી વિગઈ ન વાપરે. આવું કહેવા દ્વારા પરિભોગ માટે ઉચિત વિગઈઓનો પણ અકારણમાં પ્રતિષેધ જણાવ્યો. ૬ (માંસાદિ તો પરિભોગને ઉચિત જ નથી. દૂધાદિ પરિભોગોચિત છે. પણ એ પણ સ્તુ પુષ્ટાલંબન વિના ન વાપરે.)
ન
દશવૈકાલિકસૂત્ર ભાગ-૪
માનવાની આપત્તિ આપવી... એ બિલકુલ ઉચિત નથી.)
તથા અભીક્ષ્ણ ગમન, આગમન વગેરે ક્રિયાઓમાં કાયોત્સર્ગ કરે. એટલે કે ગમનાદિ ક્રિયા કરી હોય, તો ઈરિયાવહી પડિકમ્યા વિના બીજું કંઈ ન કરે. કેમકે જો મૈં ઈરિયાવહી કર્યા વિના બીજું કંઈપણ કરાય, તો એ અશુદ્ધ બનવાની આપત્તિ આવે. તે અન્યલોકો ગમીાં જાયોત્સવંજારી શબ્દનો અર્થ આ પ્રમાણે કરે છે કે જ્ઞાન મે વિગઈનો પરિભોગ કરે, ત્યારે પણ... અર્થાત્ પ્રાયઃ તો વિગઈરહિત જ ભોજન વાપરે, જ્યારે વિગઈ વાપરે ત્યારે પણ એ સંબંધી કાયોત્સર્ગ કરે. (યોગોહનાદિમાં આ વાત પ્રસિદ્ધ છે...)
जि
न
न
તથા સ્વાધ્યાયયોગમાં અત્યંત યત્નવાળો બને. સ્વાધ્યાય એટલે વાચનાદિ. તેનો યોગ એટલે વાચનાદિના વિનયરૂપ આંબિલ વગેરે વ્યાપારો. અર્થાત્ યોગોહન. એમાં
शा
शा
યત્નવાળા બનવું. કેમકે સ્વાધ્યાય યોગોહનપૂર્વક કરવામાં આવે તો જ સફલ બને છે.
저
F
ना।
જો વિપર્યય કરાય, યોગોહન વિના સ્વાધ્યાય કરાય તો ઉન્માદ, ગાંડપણ વગેરે દોષો થઈ શકે છે. (ઉત્સર્ગમાર્ગ એ છે કે જે સૂત્રના જે યોગો બતાવેલા છે, તે સૂત્રના તે યોગો મૈં કરતાં કરતાં જ તે ભણી શકાય...)
ય
=
વિ—
ण पडिन्नविज्जा सयणासणाई, सिज्जं निसिज्जं तह भत्तपाणं । गामे कुले वा नगरे व देसे, ममत्तभावं न कहिंपि कुज्जा ॥८॥ ગા.૮ ગાથાર્થ : શયન, આસન, શય્યા, નિષદ્યા તથા ભોજન-પાનની પ્રતિજ્ઞા ન
E ” F
૨૧૯
***
