________________
| મૈં
દશવૈકાલિકસૂત્ર ભાગ-૪
અધ્ય. ૧૦ સૂત્ર-૧૨-૧૩
बिभेति' न भयं याति ‘भैरवभयानि दृष्ट्वा' रौद्रभयहेतूनुपलभ्य वैतालादिरूपशब्दादीनि | 'विविधगुणतपोरतश्च नित्यं' मूलगुणाद्यनशनादिसक्तश्च सर्वकालं, न शरीरमभिकाङ्क्षते निःस्पृहतया वार्त्तमानिकं भावि चं, इत्थंभूतः स भिक्षुरिति सूत्रार्थः ॥ १२ ॥
ટીકાર્થ : શ્મશાનમાં વિધિપૂર્વક માસ-બેમાસવગેરેરૂપ પ્રતિમાને સ્વીકાર્યા બાદ ત્યાં |ભૈરવભયોને = ભયંક૨ભયના કારણભૂત એવા વેતાલાદિના રૂપ, શબ્દાદિને પામીને જોઈને = સાંભળીને જે ભય ન પામે.
=
शा
저
"
न सकृदसकृत्सर्वदेत्यर्थः किमित्याह - ' व्युत्सु ष्टत्यक्तदेहः ' व्युत्सृष्टो भावप्रतिबन्धाभावेन त्यक्तो विभूषाकरणेन देहः शरीरं येन स तथाविधः, आक्रुष्टो वा | यकारादिना हतो वा दण्डादिना लूषितो वा खड्गादिना भक्षितो वा श्वश्रृगालादिना ‘પૃથિવીસમ:' સર્વસો મુનિયંતિ, 7 = રવિના પીયતે, તથા ‘અત્તિવાનો’ भाविफलाशंसारहितः, अकुतूहलश्च नटादिषु, य एवंभूतः स भिक्षुरिति सूत्रार्थः ॥१३॥ ટીકાર્થ : સંસ્કૃત એકવાર. અસકૃત્ = અનેકવાર એટલે કે સદામાટે.
न
शा
स
તથા સર્વકાળ મૂલગુણાદિ અને અનશનાદિમાં આસક્ત જે નિઃસ્પૃહ હોવાથી વર્તમાનશરીરની અપેક્ષા ન રાખે અને ભાવીશરીરની પણ ઝંખના ન કરે. જે આવાપ્રકારનો હોય તે ભિક્ષુ.
असई वोसट्टचत्तदेहे, अक्कट्ठे व हए लूसिए वा ।
पुढविसमे मुणी हविज्जा, अनिआणे अकोउहल्ले जे स भिक्खू ॥१३॥ સૂ.૧૩. સૂત્રાર્થ : અનેકવાર વ્યુત્ક્રુષ્ટત્યક્તદેહવાળો, આકુષ્ટ કે હત કે લુષિત છતો તે પૃથ્વી સમાન મુનિ થાય. જે અનિદાન, અકુતુહલી હોય તે ભિક્ષુ.
य
==
ना શરીર ઉપર ભાવપ્રતિબંધ = રાગભાવનો અભાવ હોવાથી એ શરી૨ વ્યુત્કૃષ્ટ
કહેવાય. તથા વિભૂષા ન કરાતી હોવાથી એ શરીર ત્યકૃત કહેવાય. સદા માટે જેનાવડે આ શરીર વ્યુત્ક્રુષ્ટ અને ત્યક્ત કરાયું છે, તેવો આ સાધુ અવળવ્યુત્કૃષ્ટત્ય વેદ કહેવાય. તથા ચ કારાદિ ભાષાથી આક્રોશ કરાયેલો, દંડવગેરેથી મરાયેલો, તલવારાદિથી હણાયેલો કે કુતરા-શિયાળાદિથી ખવાયેલો મુનિ પૃથ્વી જેવો એટલે કે બધું જ સહન કરનારો બને. પણ રાગાદિથી ન પીડાય.
તથા જે ભવિષ્યસંબંધી ફલોની આશંસા વિનાનો હોય અને નટ વગેરેમાં કુતૂહલ
૧૬૩
* * *
