________________
દશવૈકાલિકસૂર ભાગ-૪
૯
અણ. ૯. 3 સુત્ર-પ-૬
વળી.
એ
#,,
( ગા. ૫ (અંતિલાભ થવા છતાં પણ) સંથારો, શય્યા, આસન, ભોજન, પાનમાં [ અલ્પચ્છતા રાખે. તથા અતિલોભ થવા છતાં પણ સંતોષપ્રધાનતારત જે આ રીતે | આત્માને સંતોષવાળો રાખે તે પૂજય છે.
संस्तारकशय्यासनभक्तपानानि प्रतीतान्येव, एतेषु 'अल्पेच्छता' अमूर्च्छया परिभोगोऽतिरिक्ताग्रहणं वा अतिलाभेऽपि सति संस्तारकादीनां गृहस्थेभ्यः सकाशात् | य एवमात्मानम् 'अभितोषयति' येन वा तेन वा यापयति 'संतोषप्राधान्यरतः' संतोष | एव प्रधानभावे सक्तः स पूज्य इति सूत्रार्थः ॥५॥
ટીકાર્થ : સંથારો, શવ્યા, આસન, ભોજન અને પાન આ પદાર્થો પ્રસિદ્ધ જ છે. તે આ બધામાં સાધુની અલ્પચ્છતા હોય. અલ્પચ્છતા એટલે અમૂચ્છથી વપરાશ અથવા તો વધારે ગ્રહણ ન કરવું તે.
ગૃહસ્થો પાસેથી સંથારાવગેરેનો ઘણો લાભ થતો હોય તો પણ (જે અલ્પચ્છતાને ધારણ કરે અને એ રીતે) જે સંતોષરૂપી પ્રધાનભાવમાં આસક્ત સાધુ આત્માને સંતોષવાળો કરે છે, એટલે કે જે તે વસ્તુથી નિર્વાહ કરી લે છે તે પૂજય છે.
इन्द्रियसमाधिद्वारेण पूज्यतामाहसक्का सहेउं आसाइ कंटया, अओमया उच्छहया नरेणं। अणासए जो उ सहिज्ज कंटए, वईमए कन्नसरे स पुज्जो ॥६॥ ઈન્દ્રિયની સમાધિ દ્વારા પૂજ્યતાને દેખાડે છે.
ગા. ૬ : ઉત્સાહવાળા નરવડે લોખંડના કાંટાઓ આશાથી સહન કરવા શક્ય છે. આશારહિત જે કાનમાં જનારા વચનમય કાંટાઓને સહે છે તે પૂજ્ય છે.
शक्याः सोढुम् ‘आशये 'त्ति इदं मे भविष्यतीति प्रत्याशया, क इत्याह-कण्टका 'अयोमया' लोहात्मकाः 'उत्सहता नरेण' अर्थोद्यमवतेत्यर्थः, तथा च कुर्वन्ति ।
केचिदयोमयकण्टकास्तरणशयनमप्यर्थलिप्सया, न तु वाक्कण्टकाः शक्या इत्येवं | व्यवस्थिते 'अनाशया' फलप्रत्याशया निरीहः सन् यस्तु सहेत कण्टकान् ‘वाङमयान्' " खरादिवागात्मकान् ‘कर्णसरान्' कर्णगामिनः स पूज्य इति सूत्रार्थः ॥६॥
ટીકાર્થ : મને આ થશે = મળશે... એ પ્રમાણેની આશાથી ધનનાં ઉદ્યમવાળા
