________________
NAREशयालिसू माग-४
मध्य. 6.3 सूत्र-११-१२ विआणिआ अप्पगमप्पएणं, जो रागदोसेहिं समो स पुज्जो ॥११॥
२.११ : "Yeोथी साधु, भोथी मसा५. साधुशोने ९ ४२, मसाधुने. त्यागो" (भे) मात्माने मात्माद्वा२॥ ४॥ छे, २-द्वेषभा समान छ, ते पू४य *
:
2
E
. 'गुणैः' अनन्तरोदितै विनयादिभिर्युक्तः साधुर्भवति, तथा 'अगणैः' न उक्तगुणविपरीतैरसाधुः, एवं सति गृहाण साधुगुणान् मुञ्चासाधुगुणानिति शोभन उपदेशः, न | मो एवमधिकृत्य प्राकृतशैल्या 'विज्ञापयति' विविधं ज्ञापयत्यात्मानमात्मना यः तथा मो 'रागद्वेषयोः समः' न रागवान्न द्वेषवानिति स पूज्य इति सूत्रार्थः ॥११॥
ટીકાર્થ અનન્તર કહેલાં વિનયવગેરે ગુણોથી યુક્ત હોય તે સાધુ થાય તથા કહેલાં હું ગુણોથી વિપરીત અવગુણોવડે અસાધુ થાય.
આમ છે, એટલે સાધુગુણોને ગ્રહણ કર. અસાધુગુણોને ત્યાગી દે. આ સુંદરઉપદેશ છે.
આ ઉપદેશને આશ્રયીને જે આત્માને આત્મા દ્વારા વિવિધ રીતે જણાવે છે = ભાવિત ના જ કરે છે, જે રાગવાનું ષવાનું નથી તે પૂજય | थाम. विआणिआ प्राकृतशैलीथी. सभे छ, मेनो संस्कृत श०६ विज्ञापयति सम४वो. किंचतहेव डहरं च (व)महल्लगं वा, इत्थीं पुमं पव्वइअं गिहिं वा। नो हीलए नोऽवि अखिसइज्जा, थंभं च कोहं च चए स पुज्जो ॥१२॥
ગા. ૧૨ : તે જ પ્રમાણે નાનાને કે મોટાને, સ્ત્રી કે પુરુષને, સાધુને કે ગૃહસ્થને JI હીલના ન કરે, ખિસા ન કરે. માન અને ક્રોધને ત્યાગે તે પૂજય. ___तथैवेति पूर्ववत्, डहरं वा महल्लकं वा, वाशब्दान्मध्यमं वा, स्त्रियं * पुमांसमुपलक्षणत्वान्नपुंसकं वा प्रव्रजितं गृहिणं वा, वाशब्दादन्यतीर्थिकं वा 'न हीलयति * * नापि च खिसयति' तत्र सूयया असूयया वा सकृद्दष्टाभिधानं हीलनं, तदेवासकृत्खि-४
सनमिति । हीलनखिसनयोश्च निमित्तभूतं 'स्तम्भं च' मानं च 'क्रोधं च' रोषं च त्यजति * मा यः स पूज्यो, निदानत्यागेन तत्त्वतः कार्यत्यागादिति सूत्रार्थः ॥१२॥
