________________
૫
Aહ દશવૈકાલિકસૂર ભાગ-૪ જી પણ અધ્ય. ૯.૨ સૂત્ર-૧૮-૧૯ ; છે. એમના કરતાં નાના-નીચા પાટલાદિ ઉપર બેસે. પણ એમની રજા વિના ન બેસે. તથા જ
સારી રીતે મસ્તક નમાવીને આચાર્યના બે પગને વંદે, પણ અવજ્ઞાથી ન વંદે. તથા કોઈક [ પ્રશ્ન પુછવાદિ કાર્ય આવી પડે ત્યારે નમ્રકાયવાળો થઈને હાથ જોડે. પણ ઠુંઠાની જેમ અક્કડ જ ન રહે.
एवं कायविनयमभिधाय वाग्विनयमाहसंघट्टइत्ता काएणं, तहा उवहिणामवि ।खमेह अवराहं मे, वइज्ज न पुणुत्ति મ ૨૮ આ પ્રમાણે કાયવિનયને કહીને વાણીવિનયને કહે છે.
ગા. ૧૮: કાયાથી તથા ઉપધિ પણ સંઘટ્ટ થાય તો બોલવું કે “મારો અપરાધ ક્ષમા | કરો. ફરી નહિ થાય.” ____'संघट्टिय' स्पृष्ट्वा 'कायेन' देहेन कथंचित्तथाविधप्रदेशोपविष्टमाचार्यं तथा त उपधिनापि" कल्पादिना कथंचित्संघट्टय मिथ्यादुष्कृतपुरःसरमभिवन्द्य 'क्षमस्व' सहस्व 'अपराधं' दोषं मे मन्दभाग्यस्यैवं 'वदेदु' ब्रूयात् 'न पुनरिति च' नाहमेनं भूयः करिष्यामीति सूत्रार्थः ॥१८॥
ટીકાર્થ: તેવા પ્રકારના પ્રદેશમાં બેઠેલા આચાર્યને કોઈપણ રીતે શરીરથી સંઘટ્ટો થઈ ન જાય તથા કપડા વગેરે ઉપધિથી કોઈક રીતે સ્પર્શ થઈ જાય. તો મિચ્છામિ દુક્કડં કરવાપૂર્વક | | વંદન કરીને કહેવું કે “મન્દભાગ્યવાળા મારો આ અપરાધ ક્ષમા કરો. ફરીથી હું આવું શો નહિ કરું...”
एतच्च बुद्धिमान् स्वयमेव करोति, तदन्यस्तु कथमित्याह____दुग्गओ वा पओएणं, चोइओ वहई रहं । एवं दुबुद्धि किच्चाणं, वुत्तो वुत्तो
पकुव्वई ॥१९॥
બુદ્ધિમાન સાધુ આ વિનય જાતે જ કરે, પણ જે મંદબુદ્ધિવાળો હોય તે કેવી રીતે ? જ કરશે ? એ હવે બતાવે છે.
ગા. ૧૯ : ગળીયો બળદ પ્રતોદથી પ્રેરાયેલો છતો રથને વહન કરે. એમ | છે દુર્બુદ્ધિવાળો કાર્યોને માટે કહેવાયેલો કહેવાયેલો છતો કરે.
છે
H.
5
F
S
E
F
=
