________________
૩.
ભાવનાબાધ
માટે બહુ અભિલાષી હતા. સ્થળે સ્થળે તમારા વર્ણ રૂપની સ્તુતિ સાંભળી હતી; આજે તે વાત અમને પ્રમાણભૂત થઇ એથી અમે આનંદ પામ્યા; માથું ધુણાવ્યું કે જેવું લાકમાં કહેવાય છે તેવું જ રૂપ છે. એથી વિશેષ છે, પણ એછું નથી. સનત્કુમાર સ્વરૂપવર્ણની સ્તુતિથી પ્રભુત્વ લાવી એલ્યા, તમે આ વેળા મારું રૂપ જોયું તે ભલે, પરંતુ હું જ્યારે રાજસભામાં વસ્ત્રાલંકાર ધારણ કરી કેવળ સજ્જ થઈને સિંહાસન પર બેસું છું, ત્યારે મારું રૂપ અને મારા વણું જોવા યેાગ્ય છે; અત્યારે તે હું ખેળભરી કાયાએ બેઠો છું. જો તે વેળા તમે મારાં રૂપ, વણૅ જુઓ તા અદ્ભુત ચમત્કારને પામે અને ચક્તિ થઇ જાઓ. દેવાએ કહ્યું, ત્યારે પછી અમે રાજસભામાં આવી; એમ કીને ત્યાંથી ચાલ્યા ગયા.
સનત્કુમારે ત્યાર પછી ઉત્તમ અને અમૂલ્ય વાલંકારો ધારણ કર્યાં. અનેક ઉપચારથી જેમ પાતાની કાયા વિશેષ આશ્ચર્યના ઉપજાવે તેમ કરીને તે રાજસભામાં આવી સિંહુાસન પર બેઠા. આજુબાજુ સમર્થ મંત્રીએ, સુલટ, વિદ્યાના અને અન્ય સભાસદા યેાગ્ય આસને બેસી ગયા છે. રાજઘર ચામરજીથી અને ખમા ખમાથી વિશેષ શાભી રહ્યો છે તેમજ વધાવાઇ રહ્યો છે. ત્યાં પેલા દેવતાઓ પાછા વિરૂપ આવ્યા. અદ્ભુત રૂપવર્ણથી આનંદ પામવાને બદલે જાણું ખેદ પામ્યા છે, એવા સ્વરૂપમાં તેઆએ માથું ધુણાવ્યું. ચક્રવર્તીએ પૂછ્યું, અહા બ્રાહ્મણેા ! ગઈ વેળા કરતાં આ વેળા તમે જુદા રૂપમાં માથું ધુણાવ્યું એનું શું કારણ છે ? તે મને કહેા. અવધિજ્ઞાનાનુસારે વિષે કહ્યું કે,
