Book Title: Mokshmala Bhavnabodh
Author(s): Shrimad Rajchandra, 
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram

View full book text
Previous | Next

Page 228
________________ મોક્ષમાળા ૨૧૯ પામે; વા ક્ષણ ક્ષણ પ્રતિ એની આત્મિક રિદ્ધિ વિષયાદિક મરણ વડે રૂંધાઈ રહી છે, એ રૂપે વિધતા જી શકાય છે. ધ્રુવતામાં “હા” એવી જે પેજના કહી છે તે એમ યથાર્થ થઈ શકે કે “દ્રવ્ય કરી જીવ કેઈ કાળે નાશરૂપ નથી, ત્રિકાળ સિદ્ધ છે. હવે એથી કરીને જેલા દેષ પણ હું ધારું છું કે ટળી જશે. ૧. જીવ વિધરૂપે નથી માટે ધ્રુવતા સિદ્ધ થઈ. એ પહેલે દેષ ટળે. ૨. ઉત્પત્તિ, વિદ્વતા અને ધ્રુવતા એ ભિન્ન ભિન્ન ન્યાયે સિદ્ધ થઈ એટલે જીવનું સત્યત્વ સિદ્ધ થયું એ બીજે દેશ ગયે. ૩. જીવના સત્ય સ્વરૂપ ધ્રુવતા સિદ્ધ થઈ એટલે વિધતા ગઈ. એ ત્રીજે દેવ ગયે. ૪. દ્રવ્યભાવે જીવની ઉત્પત્તિ અસિદ્ધ થઈ એ ચોથે દેષ ગ. - પ. અનાદિ જીવ સિદ્ધ થયે એટલે ઉત્પત્તિ સંબંધીને પાંચમે દોષ ગ. ૬. ઉત્પત્તિ અસિદ્ધ થઈ એટલે કર્તા સંબંધીને છઠ્ઠો દોષ ગ. ૭. ધ્રુવતા સાથે વિઘતા લેતાં અબાધ થયું એટલે ચાર્વાકમિશ્રવચનને સાતમે દેવ ગયે. ૮. ઉત્પત્તિ અને વિક્રતા પૃથફ પૃથફ દેહે સિદ્ધ થઈ માટે કેવળ ચાકસિદ્ધાંત એ નામને આઠમે દોષ ગ.

Loading...

Page Navigation
1 ... 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249