Mokshmala Bhavnabodh

Author(s): Shrimad Rajchandra,
Publisher: Shrimad Rajchandra Ashram

Page 249

240 મોક્ષમાળા શિક્ષાપાઠ 107. જિનેશ્વરની વાણ (મનહર છંદ) અનંત અનંત ભાવ ભેદથી ભરેલી ભલી, અનંત અનંત નય નિક્ષેપે વ્યાખ્યાની છે; સકલ જગત હિતકારિણી હારિણી મોહ, તારિણી ભવાબ્ધિ મેક્ષચારિણી પ્રમાણ છે, ઉપમા આપ્યાની જેને તમા રાખવી તે વ્યર્થ, આપવાથી નિજ મતિ મપાઈ મેં માની છે; અહે! રાજચંદ્ર, બાળ ખ્યાલ નથી પામતા એ, જિનેશ્વર તણું વાણી જાણી તેણે જાણું છે. 1 શિક્ષાપાઠ 108. પૂર્ણાલિકા મંગલ (ઉપજાતિ) તપાધ્યાને રવિરૂપ થાય, એ સાધીને સેમ રહી સુહાય; મહાન તે મંગળ પંક્તિ પામે, આવે પછી તે બુધના પ્રણમે. 1 નિગ્રંથ જ્ઞાતા ગુરુ સિદ્ધિ દાતા, કાં તે સ્વયં શુક પ્રપૂર્ણ ખ્યાતા; ત્રિગ ત્યાં કેવળ મંદ પામે, સ્વરૂપ સિદ્ધ વિચરી વિરામે. 2 [મોક્ષમાળા સમાપ્ત ]