________________
મોક્ષમાળા
૩૯
પ્ર–વેદ દર્શનીએ વેદને કહે છે તેનું કેમ?
ઉ૦–એ તે મતભેદ અને જૈનના તિરસ્કાર માટે છે. પરંતુ ન્યાયપૂર્વક બન્નેનાં મૂળતત્વે આપ જોઈ જજે.
પ્ર—આટલું તે મને લાગે છે કે મહાવીરાદિક જિનેશ્વરનું કથન ન્યાયના કાંટા પર છે, પરંતુ જગતકર્તાની તેઓ ના કહે છે, અને જગત અનાદિ અનંત છે એમ કહે
છે તે વિષે કંઈ કંઈ શંકા થાય છે કે આ અસંખ્યાત દ્વિીપસમુદ્રયુક્ત જગત વગર બનાવ્યું ક્યાંથી હોય?
ઉ–આપને જ્યાં સુધી આત્માની અનંત શક્તિની લેશ પણ દિવ્ય પ્રસાદી મળી નથી ત્યાં સુધી એમ લાગે છે, પરંતુ તત્વજ્ઞાને એમ નહીં લાગે. “સમ્મતિતક ગ્રંથને આપ અનુભવ કરશે એટલે એ શંકા નીકળી જશે.
પ્ર–પરંતુ સમર્થ વિદ્વાને પિતાની મૃષા વાતને પણ દ્રષ્ટાંતાદિકથી સૈદ્ધાંતિક કરી દે છે, એથી એ ત્રુટી શકે નહીં, પણ સત્ય કેમ કહેવાય?
ઉ૦–પણ આને કંઈ મૃષા કથવાનું પ્રજન નહોતું, અને પળભર એમ માને છે, એમ આપણને શંકા થઈ કે એ કથન મૃષા હશે તે પછી જગતકર્તાએ એવા પુરુષને જન્મ પણ કાં આપે? નામબાળક પુત્રને જન્મ આપવા શું પ્રયોજન હતું? તેમ વળી એ પુરુષ સર્વજ્ઞ હતા; જગતક્ત સિદ્ધ હેત તે એમ કહેવાથી તેઓને કંઈ હાનિ નહતી.
