________________
૧૮૮
เเเ એ વાત રૂચી નહીં. પછી તેઓ તે શંકા ટાળવાને વિપ્રરૂપે સનત્કુમારના અંતઃપુરમાં ગયા. સનતકુમારને દેહ તે વેળા ખેળથી ભર્યો હતે. તેને અંગ મર્દનાદિક પદાર્થોનું માત્ર વિલેપન હતું. એક નાનું પંચિયું પહેર્યું હતું અને તે નાનમંજન કરવા માટે બેઠા હતા. વિપ્રરૂપે આવેલા દેવતા તેનું મનેહર સુષ, કંચતાણી કાયા અને ચંદ્ર જેવી ક્રાંતિ જોઈને બહુ આનંદ પામ્યા અને માથું ધુણાવ્યું એટલે ચકવર્તીએ પૂછ્યું, તમે માથું શા માટે ધુણાવ્યું? દેવે કહ્યું, અમે તમારું રૂપ અને વર્ણ નિરીક્ષણ કરવા માટે બહુ ચણિી હતા. સ્થળે મળે તમારા વાઈરૂપની સ્તુતિ સારી હતી, આજે તે એ પ્રરાક્ષ એયું એથી અમને પૂર્ણ રાત ઉપજે. માણ ધુણાવ્યું એનું કારણ એ કે જેવું કેમાં કહેવાય છે તેવું જ રૂ૫ છે, એથી વિશેષ છે, પણું ઓછું નથી. સનત્કુમાર સ્વરૂપવર્ણની સ્તુતિથી પ્રભુત્વ લાવી બેલ્યા, તમે આ વેળા મારું રૂપ જોયું તે ભલે, પરંતુ હું રાજસભામાં વસ્ત્રાલંકાર ધારણ કરી કેવળ સજ્જ થઈને જ્યારે સિંહાસન પર બેસું છું, ત્યારે મારું રૂપ અને મારે વર્ણ જેવા ગ્ય છે. અત્યારે તે હું ખેળભરી કાયાએ બેઠો છું. જે તે વેળા તમે મારાં રૂપ, વર્ણ જુઓ તે અદ્ભુત ચમત્કારને પામે અને ચક્તિ થઈ જાઓ. દેવેએ કહ્યું, ત્યારે પછી અમે રાજસભામાં આવીશું. એમ કહીને ત્યાંથી ચાલ્યા ગયા.
સનત્કુમારે ત્યાર પછી ઉત્તમ વસ્ત્રાલંકાર ધારણ કર્યો. અનેક ઉપચારથી જેમ પિતાની કાયા વિશેષ આશ્ચર્યતા ઉપજાવે તેમ કરીને તે રાજસભામાં આવી સિંહાસન પર બેઠા. આજુબાજુ સમર્થ મંત્રીઓ, સુભટો, વિદ્વાને અને
