________________
૧૯૦
મોક્ષમાળા કરીને ચાલી નીકળ્યા. સાધુરૂપે જ્યારે વિચારતા હતા ત્યારે મહારોગ ઉત્પન્ન થયું. તેના સત્યત્વની પરીક્ષા લેવાને કોઈ દેવ ત્યાં પૈદરૂપે આવ્યો. સાધુને કહ્યું, હું બહુ કુશળ રાજવૈદ છું; તમારી કાયા રેગને ભેગા થયેલી છે, જે ઈચ્છા હોય તે તત્કાળ હું તે રેગને ટાળી આપું. સાધુ બેલ્યા, “હે વૈદ! કર્મરૂપી રેગ મહોન્મત્ત છે; એ રેગ ટાળવાની તમારી જે સમર્થતા હોય તે ભલે મારે એ રેગ ટાળે. એ સમર્થતા ન હોય તે આ રોગ ભલે રહ્યો.” દેવતા બલ્ય, એ રેગ ટાળવાની સમર્થતા હું ધરાવતે નથી. સાધુએ પિતાની લબ્ધિના પરિપૂર્ણ પ્રબળ વડે થંકવાળી અંગુલિ કરી તે રેગને ખરડી કે તત્કાળ તે રેગને નાશ થયે, અને કાયા પાછી હતી તેવી બની ગઈ. પછી તે વેળા દેવે પિતાનું સ્વરૂપ પ્રકાશ્ય ધન્યવાદ ગાઈ વંદન કરી તે પિતાને સ્થાનકે ગયે.
રક્તપિત્ત જેવા સદૈવ લેહીપરુથી ગગદતા મહા ગિની ઉત્પત્તિ જે કાયામાં છે, પળમાં વણસી જવાને જેને સ્વભાવ છે, જેના પ્રત્યેક રેમે પિણા બળે રેગને નિવાસ છે, તેવા સાડા ત્રણ કરોડ રેમથી તે ભરેલી હોવાથી રેગને તે ભંડાર છે એમ વિવેકથી સિદ્ધ છે. અન્ન વગેરેની જૂનાધિક્તાથી તે પ્રત્યેક રોગ જે કાયામાં દેખાવ દે છે, મળ, મૂત્ર, નરક, હાંડ, માંસ, પરુ અને શ્લેષ્મથી જેનું બંધારણ કર્યું છે, ત્વચાથી માત્ર જેની મનેહરતા છે, તે કાયાને મેહ ખરે! વિશ્વમ જ છે! સનત કુમારે જેનું લેશ માત્ર માન કર્યું, તે પણ જેથી સંખાયું નહીં તે કાયામાં અહે પામર! તું શું મહે છે? એ મેહ મંગળદાયક નથી.
