________________
सरणं पवज्जामि । सिद्धे सरणं पवज्जामि । साहूसरणं पवज्जामि । केवलिपन्नत्तं धम्मं सरणं पवज्जामि । એ જૈન ધર્મનાં ચઉસરણ મંત્રનુ જ ખુલ્લું અનુકરણ હતું.
યજુર્વેદ વગેરેમાં તીર્થંકરાનાં નામના ઉલ્લેખ આવે છે, એ હકીકત ઉપર જણાવી ગયા છીએ. તે જ રીતે ચેાગવાસિષ્ઠનાં વૈરાગ્યપ્રકરણમાં નીચેના શ્લાક આવે છે:
'नाहं रामो न मे वाञ्छा भावेषु च न मे मनः । शान्त आसितुमिच्छामि स्वात्मन्येव जिनो यथा ॥
‘હું રામ નથી. મને કાઈ પ્રકારની ઇચ્છા નથી. ભાવામાં—વિચારામાં મારું મન ચોંટતુ નથી. હું તેા જિનની માફ્ક મારા આત્મામાં જ શાંતિથી રહેવા ઈચ્છું છું.' નાગપુરાણમાં પણ નીચેના એ શ્લાકે ષ્ટિગોચર થાય છે. :
" अकारादि हकारान्तमूर्ध्वाधोरेफसंयुतम् । नादबिन्दुकलाक्रान्तं चन्द्रमण्डलसन्निभम् ॥ एतदेव परं तत्त्वं यो विजानाति भावतः । संसारबन्धनं छत्वा स गच्छेत् परमां गतिम् ॥
અકાર જેની આદિમાં છે, હુકાર જેના અંતમાં છે અને જે ઊર્ધ્વ તથા અધારેથી સયુક્ત છે, તેમ જ ચંદ્રમંડળ, નાદ, બિંદુ અને કલાથી શાલે છે. એવા આ પરમતત્ત્વને એટલે કે અર્દૂ એવા મત્રખીજને જે સારી રીતે ભાવથી જાણે છે, તે સંસારનાં બંધને છેદીને પરમ ગતિને પ્રાપ્ત કરે છે.’
6
