________________
સહજ સ્વાભાવિક વૃત્તિઓથી ખરડાયા ન હતા. એમનું મન તે નિરંતર આત્મશુદ્ધિની જ અભિલાષા કરી કહ્યું હતું અને તે માટે ગમે તેવી કઠોર સાધના કરવી પડે તે તે કરવાની તાલાવેલી સેવી રહ્યું હતું. વૈરાગ્ય અને વાર્ષિકદાન:
શ્રી નંદિવર્ધન રાજગાદીના વારસ હતા અને તે માટે સર્વ રીતે યોગ્ય હતા, છતાં શ્રી મહાવીરના અલૌકિક ગુણોથી આકર્ષાઈને તેમને રાજગાદી સ્વીકારવાને આગ્રહ કર્યો, પણ જેઓ ત્રિભુવનના સ્વામી થવાને સર્જાયેલા હોય તેઓ આવા સામાન્ય રાજ્યને સ્વીકાર શા માટે કરે? તાત્પર્ય કે તેમણે એ વિનંતિને અસ્વીકાર કર્યો અને શ્રી નંદિવર્ધને રાજગાદી સંભાળી લેતાં જ પિતાની મને ગત ભાવના પ્રકટ કરી કે “વડીલ બંધુ! હવે હું ગૃહજીવનને ત્યાગ કરીને શ્રમણજીવનને સ્વીકાર કરવા ઈચ્છું છું, માટે મને પ્રવ્રજિત થવાની અનુજ્ઞા આપો.”
શ્રી નંદિવર્ધને તેમને ઉત્તર આપતાં જણાવ્યું કે “બંધ! હજી માતાપિતાને વસમે વિગ તાજો જ છે અને તેનાથી સહ સ્વજને વ્યાકુલ છે, ત્યાં અમારે ત્યાગ કરીને ક્ષત ઉપર ક્ષાર ભભરાવવાનું કાર્ય શા માટે કરો છે? અમે તમારે વિયોગ જરા પણ સહન કરી શકીશું નહિ.”
શ્રી મહાવીર વડીલ બંધુ તથા અન્ય સ્વજનના આગ્રહથી બે વર્ષ વધુ ગૃહવાસમાં રહ્યા, પણ એ વખતે
