________________
આ સમકિત ઉચ્ચર્યા વિના જિનશાસનમાં પ્રવેશ મળતો નથી.
જન્મ જૈનકુળમાં લીધો માટે ભલે લોકો જૈન તરીકે ઓળખતાં હોય, પણ હકીકતમાં તો સમકિત પામવા દ્વારા જ જૈનધર્મમાં પ્રવેશ મળે છે. જ્યાં સુધી સમકિત પામ્યા નથી ત્યાં સુધી આપણો આત્મા અંધારામાં અટવાય છે. સમકિત એ દીવડો છે, જે આત્માના પ્રદેશ પ્રદેશ ઉપર ઝળહળતો પ્રકાશ પાથરવાનું કામ કરે છે. અને તેથી તો તમામ તીર્થંકર પરમાત્માઓની ભવની ગણતરી પણ તેમના સૌ પહેલીવારના સમકિત પામવાના ભાવથી થાય છે. તે પૂર્વે ઘણા ભવો તેમણે કર્યા હોવા છતાં ય તેની કોઈ વિચારણા ય થતી નથી !
- સમ્યગદર્શનની વિશિષ્ટતા એટલી બધી છે કે તેની હાજરીમાં જો કોઈ જીવ આયુષ્ય બાંધે તો દેવનું કે મનુષ્યનું જ બાંધે. દેવમાં ય સૌથી વધારે ભૌતિક સમૃદ્ધિ જે દેવો પાસે છે, તે વૈમાનિક દેવનું જ આયુષ્ય બાંધે.
જો આયુષ્ય બાંધનાર જીવ નરક કે દેવનો આત્મા હોય તો તેની પાસે રહેલું સમ્યગદર્શન તેને પછીના ભાવમાં મનુષ્યનો અવતાર પ્રાપ્ત થાય તેવું મનુષ્ય આયુષ્યકર્મ બંધાવે, પણ જો આયુષ્ય બાંધનાર માણસ કે કૂતરા-બિલાડા વગેરે તિર્યંચગતિના જીવો હોય તો તે વખતે તેમની પાસે રહેલું આ સમ્યગુદર્શન તેમને પછીના ભાવમાં વૈમાનિકદેવ બનાવે તેવું દેવ આયુષ્ય બંધાવે. માત્ર સમ્યગદર્શનની હાજરીની ય આ તે કેવી કમાલ!
પેલો ગોશાળો ! પ્રભુ મહાવીરનો બની બેઠેલો કટ્ટર દુશ્મન ! જ્યાં ને ત્યાં પ્રભુવીરની સામે ઈર્ષાની આગ ઓકતો. પોતાની જાતને સર્વજ્ઞ ભગવાન કહેવડાવતો. આટલું ય જાણે કે ઓછું હોય તેમ તેજોલેશ્યાની ભયંકર આગ પ્રભુવીરની સામે છોડવાનું ભયંકર પાતક કરનારો ! અને છતાંય મૃત્યુ પામીને તે બારમા દેવલોકમાં દેવ બન્યો! નવાઈ લાગે છે ને? ભગવાનને જાનથી મારી નાંખવાનો પ્રયત્ન કરનારને બારમો દેવલોક? હા, આ કમાલ છે સમ્યગુદર્શનની !
આનંદ અણગારને અધવચ્ચે અટકાવી ગોશાળો કહે છે, “અરે ઓ આનંદ! તારા મહાવીરને કહેજે કે, તે ગમે તેમ બકવાસ ન કરે. સાચો સર્વજ્ઞ હું છું. હમણાં જ ત્યાં આવું છું ને વધારે ગરબડ કરશે તો જીવતા સળગાવી દઈશ.”
ગભરાયેલા આનંદ અણગારે પ્રભુવીરને વાત કરી. પ્રભુવીરે કહ્યું, “ચિંતા ન કરો. હમણાં તે ગોશાળો આવે છે. કોઈ વચ્ચે આવશો નહિ.”
અને ધમધમ કરતો તે ગોશાળો આવીને ઊભો રહ્યો. પ્રભુને જેમ તેમ બોલવા લાગ્યો. તેના ગમે તેવાં વચનો સુનક્ષત્ર અને સર્વાનુભૂતિ નામના સાધુઓથી સહન ન થયા. તેઓ વચ્ચે આવ્યા. ગોશાળાએ છોડેલી તેજોલેશ્યામાં બળીને બારમા દેવલોકમાં પહોંચ્યા. ( ૯ ના
વ્રત ધરીયે ગુરુ સાખ ,
