________________
પહોંચ્યા પછી કદી ય જન્મ જ લેવો પડતો નથી તેવા મોક્ષના વિષયમાં પ્રયત્ન કર !”
કેટલી સરસ શિખામણ આપી રહી છે મદાલસા ! મોતથી ડરવાની જરૂર નથી, જરુર તો છે જન્મ લેવાથી ડરવાની. મોત તો સજા છે. સજા તેને જ મળે છે, જે ગુનો કરે છે. જે જન્મ લેવાનો ગુનો કરે છે, તેને જ મોતની સજા મળે છે. માટે આપણને જો મોત ગમતું ન હોય તો જન્મ લેવાનો ગુનો બંધ કરવો પડે.
જેને જન્મ બંધ કરવો હોય, તેણે બીજાને જન્મ આપવામાં નિમિત્ત બનવાનું બંધ કરવું જોઈએ. તે માટે સંપૂર્ણપણે બ્રહ્મચર્યનું પાલન કરવું જોઈએ.
અબ્રહ્મચારીનું ચિંતવ્યું કદી ય સફળ ન થાય. જે પોતાના જીવનમાં સુંદર બ્રહ્મચર્ય પાળે છે, તે ધાર્યા કામ કરી-કરાવી શકે છે. બ્રહ્મચર્યની પોતાની તાકાત જ કોઈ વિશિષ્ટ પ્રકારની છે. બ્રહ્મચારી વ્યક્તિની ખુમારી પણ જુદી જાતની હોય છે તેની જીવનપદ્ધતિ પણ વિશિષ્ટ જાતની હોય.
એક કોલેજીયન વિદ્યાર્થી પાતંજલ યોગદર્શનનો પાઠ કરી રહેલો. તેમાં વાક્ય આવ્યું, “બ્રહ્મસ્વર્ય - પ્રતિયાનપૂર્વ - વીર્યનામા જે વ્યક્તિ પોતાના જીવનમાં બ્રહ્મચર્યની સ્થાપના કરે તેને પુષ્કળ શક્તિની પ્રાપ્તિ થાય. આ તો હતો નવા જમાનાનો યુવાન ! બ્રહ્મચર્યની હાંસી ઉડાડનારો! આ વાક્ય વાંચતાં તેને હસવું આવ્યું.
બરોબર તે જ વખતે એક દૂબળો-પાતળો સંન્યાસી ત્યાંથી પસાર થયો. તેને જોઈને તે ટોંટમાં બોલવા લાગ્યો, “બ્રહ્મસ્વર્ય - પ્રતિષ્ઠામપૂર્વ - વીર્યતામા” જુઓ તો ખરા, બ્રહ્મચર્યની કેટલી બધી તાકાત છે!”
આ સાંભળતાં સંન્યાસીને બધો ખ્યાલ આવી ગયો. યુવાનને બ્રહ્મચર્યની તાકાત બતાડવાની જરુર લાગી. આ યુવાન ક્યાં જાણે છે કે પૂર્વભવમાં વિશિષ્ટ ધર્મારાધનાથી પુણ્ય બાંધ્યું હોય તો આ ભવમાં બ્રહ્મચર્ય ન પાળનારને ય સારું શરીર તે પુણ્યના પ્રભાવે મળી શકે ! અને મહાબ્રહ્મચારીને પૂર્વભવના પાપનો ઉદય હોય તો દૂબળું શરીર હોઈ શકે. અહીં શરીરની શક્તિની વાત નથી પણ આત્માની શક્તિની વાત છે. જેમ જેમ બ્રહ્મચર્યનું પાલન થતું જાય તેમ તેમ આત્મિક શક્તિઓ-વધુને વધુ જાગ્રત થતી જાય. કાંઈ વાંધો નહિ. આ યુવાનીયો મશ્કરી કરે છે તો તેને બરોબર બોધપાઠ આપું, એમ વિચારીને તેણે જોરથી રાડ પાડીને કહ્યું, “અરે ઓ બચ્ચે ! ખડે હો જાવ!
અને જાણે કે કોઈ અદશ્ય શક્તિ તેની ઉપર કામ કરતી ન હોય, તેમ તે કાંઈપણ વિચાર્યા વિના ઊભો થઈ ગયો. “ચલો મેરે પીછે પીછે” સાંભળીને તે હૃષ્ટપુષ્ટ કદાવર કાયાવાળો યુવાન તેની પાછળ પાછળ ચાલવા લાગ્યો. તેને પણ સમજાતું નહોતું કે આ દૂબળા-પાતળા માણસની પાછળ હું કેમ દોરવાઈ ગયો!
આગળ વધતાં વધતાં એક ગુફા આવી. સંન્યાસીએ ગુફામાં પ્રવેશ કર્યો. તેની હતી કે ૯૩ ને વ્રત ધરીયે ગુરુ સાખ ,
