________________
પેલા ગોશાળાએ પરમાત્માને ખતમ કરવા લપકારા મારતી તેજોલેશ્યા છોડી તો પરમાત્માએ કર્યું તેને સમકિત તથા બારમા દેવલોકનું દાન!
કેવા અદ્ભુત મળ્યા છે. આપણને તારકદેવાધિદેવ! જેમના રોમરોમમાં કરુણાનું. સરવરીયું વહી રહ્યું હતું. આપણે તેમના પ્રત્યે જેટલો અહોભાવ પેદા કરીએ, જેટલી તેમની ઉછળતા હૃદયે ભક્તિ કરીએ તેટલી ઓછી છે.
(૫) આસ્તિક્યઃ પરમાત્માએ જે કાંઈ કહ્યું છે; તે એકદમ સત્ય છે, તેમાં શંકા રાખવાનું કોઈ જ કારણ નથી, તેવું હૃદયથી માનવું તે આસ્તિક્ય.
તમેવ સર્ચ નિઃશંક, જે જિPહિં પવેઈયું.” * સાચા છે વીતરાગ, સાચી છે વાણી
આધાર છે આજ્ઞા, બાકી ધૂળધાણી વગેરે વિચારધારા સમકિતીની અંદર રહેલાં આસ્તિષ્પ ગુણને વ્યક્ત કરે છે.
આત્મા છે, પુણ્ય છે, પાપ છે, સ્વર્ગ - નરક છે, મોક્ષ છે વગેરે હૃદયથી માનવું તે આસ્તિક્ય (અસ્તિક છે; આત્મા વગેરે પદાર્થો (અસ્તિ) છે તેવું માનવું તે આસ્તિક્ય)
આજનું વિજ્ઞાન કે ભૂગોળ પરમાત્માના વચન કરતાં કોઈક બાબતમાં ઊલટું કહેતોય પરમાત્માના વચનમાં જરાય શંકા ન કરવી, પરમાત્માના વચન પ્રત્યે અવિહડ શ્રદ્ધા ટકાવી રાખવી તે આસ્તિક્ય.
છ પ્રકારની યતના પ્રાપ્ત થયેલા સમકિતને ટકાવી રાખવા છ પ્રકારની યતના કરવી જરુરી છે.
(૧) અરિહંત-સિદ્ધ ભગવંત સિવાયના લૌકિક દેવ-દેવી વગેરેની પ્રતિમાઓને - ભગવાન તરીકે – નમન - વંદન - પૂજન - સત્કારાદિ ન કરવાં.
(૨) અન્ય ધર્મવાળાઓએ આપણા ભગવાનની પ્રતિમા પોતાના મંદિરમાં પધરાવી હોય કે પોતાના અધિકારમાં લીધેલી હોય તેવી અરિહંત કે સિદ્ધ ભગવાનની પ્રતિમાને પણ વંદન-પૂજનાદિ ન કરવાં.
(૩ થી ૬) મિથ્યાત્વી સંન્યાસી વગેરેની સાથે આલાપ-સંતાપ-આમંત્રણ - નિમંત્રણાદિ ન કરવા.
એક વાર કુશળ – ક્ષેમાદિ-પૂછવા વાત કરવી તે આલાપ કહેવાય. વારંવાર તેમ કરવું તે સંલાપ કહેવાય. એકવાર આમંત્રણ આપીને આહારાદિ આપવા તે આમંત્રણ કહેવાય. અને વારંવાર તેમ કરવું તે નિમંત્રણ કહેવાય.
ક્યારેક ઔચિત્ય સાચવવું પડે તે જુદી વાત; અન્યથા આમ કરવાથી આદરસત્કાર – સ્નેહરાગ પેદા થાય છે. પરિણામે ક્યારેક પ્રાપ્ત થયેલું સમકિત ગૂંટવાઈ કે ૪૧ રન
જ વ્રત ધરીયે ગુરુ સાખો .
