________________
વધ્યો.
અસત્ય નહિ બોલવાના લીધેલા નિયમનું બરોબર પાલન કરતાં રાજા હંસ આગળ વધી રહ્યા હતા. ચાલતાં ચાલતાં રાત પડી ગઈ.
ઘોડાને વૃક્ષ સાથે બાંધીને રાજાએ નીચે આરામ કરવા લંબાવ્યું. ઊંઘ આવે તે પહેલાં તો તેના કાને વાર્તાલાપ સંભળાવા લાગ્યો.
“હમણાં સાંભળવા મળ્યું છે કે આ રસ્તેથી ત્રણ દિવસ બાદ એક સંઘ પસાર થવાનો છે. તે સંઘમાં અલંકારો અને સંપત્તિથી યુક્ત હજારો યાત્રિકો છે. પગે ચાલતા જ આગળ વધે છે. માટે મિત્રો! આજથી જ સાબદા બનીએ. આપણે તે સંઘને લૂંટી લેવાની તૈયારી કરીએ.”
બીજા માણસનો અવાજ, “સૌ પ્રથમ આપણે આપણાં શસ્ત્રો તીક્ષ્ણ કરવાં પડશે. કારણ કે સંઘના રક્ષકો ય જોરદાર હશે. આપણે તે રક્ષકોને પહેલાં મોતને ઘાટ ઉતારવા પડશે ને !”
ત્રીજો અવાજ, “રક્ષકોને યમસદનમાં પહોંચાડ્યા પછી બધું ધન લૂંટી લેવાનું. દાગીના પણ ઉતારીને લઈ લેવાના. પછી આપણે બધા સરખા ભાગે વહેંચી દઈશું. આપણી ગરીબી કાયમ માટે દૂર થઈ જશે.”
ડાકુઓની ઉપરોક્ત વાતો સાંભળીને રાજા હંસ વિચારમાં પડી ગયો. શી રીતે સંઘને લૂંટાતો અટકાવવો? સંઘ ત્રણ દિવસ પછી આવવાનો છે. કઈ દિશામાંથી આવવાનો છે? તે ખબર હોત તો ત્યાં જઈને સમાચાર આપી શકાત. શું કરું? સમજાતું નથી. રાજાને ઊંઘ આવતી નથી. જાગતો પડ્યો છે.
ત્યાં તો થોડી વારમાં બીજી બાજુ અચાનક મશાલોનો પ્રકાશ દેખાયો. કેટલાક સૈનિકો રાજા તરફ જ આવતા હતા. સૂતેલા રાજાને જોઈને તેઓ ચમક્યા. શું કોઈ ડાકુ તો સૂતો નથી ને? વિચારીને પાસે આવ્યા.
મશાલના પ્રકાશમાં રાજાનું તેજસ્વી મુખ જોતાં જ તેમને ખ્યાલ આવી ગયો કે આ ડાકુ નથી પણ કોઈ સજ્જન માણસ છે. તેમણે પૂછ્યું.
“એ મુસાફર ! મુસાફરી દરમ્યાન આટલામાં તે કોઈ ચોરોને જોયા? તેમની કોઈ વાતચીત સાંભળી? અમારી પાસે સમાચાર આવ્યા છે કે પદયાત્રી સંઘને માટે કેટલાક ડાકુઓ આ જંગલમાં ક્યાંક છુપાયા છે.
“ભાઈ ! તમે કોણ છો? તે તો કહો.”
નગરના ગાંધીરાજાના અને સૈનિકો છીએ. જૈનધર્મી તે રાજાએ સંઘને લૂંટવા તૈયાર થયેલાં તે ડાકુઓને પકડવા માટે અમને મોકલ્યા છે. ચાલ! હવે મોડું ન કર. તું જાણતો હોય તો જલ્દી કહે. જેથી અમે તેમને પકડી લઈએ.” શું છે ૭૨ ની ની વ્રત ધરીયે ગુરુ સાખ ,
