________________
દે. અમારી અંગત વાતોમાં માથું મારવાની તારે જરુર નથી!”
આ સાંભળતાં આપણને શું વિચાર આવે? “બધા સાધુ ખરેખર આવા તો નહિ હોય ને? બહારનું જુદું ને અંદરનું જુદું, એવું દંભી જીવન સાધુઓ જીવતા હશે? ઠીક હવે! સાધુ સામે મળે તો હાથ જોડી દેવા ને ઘરે આવે તો વહોરાવી દેવું. બાકી સામેથી સાધુ પાસે જવું નહિ. આપણામાં ને સાધુઓમાં ક્યાં ઝાઝો ફરક દેખાય છે !”
જો આમાંનો કોઈ પણ વિચાર આપણને આવી જાય તો આપણા સમ્યગદર્શનમાં ખામી છે, એમ સમજી લેવું. શ્રેણિક મહારાજાનું સમ્યગદર્શન તો દેદીપ્યમાન હતું. તેમના રોમેરોમમાં સાધુભગવંતો પ્રત્યે ઊછળતો અહોભાવ હતો. તેનાથી પેલા સાધુનાં આવાં વચનો શી રીતે સહન થાય?
કડકાઈભરી ભાષામાં તેઓ બોલ્યા, “સબૂર ! તમારા પાપને ઢાંકવા બીજાને પાપી કહેતાં શરમ નથી આવતી ? ભગવાનના તમામ શિષ્યો તો નિર્મળ ચારિત્રના સ્વામી છે. મહાપુણ્યશાળી છે. તમારો મહાપાપોદય છે કે આવું ઊંચું જીવન પામ્યા છતાં ભ્રષ્ટ થયા છો ! વળી પાછો પોતાનો બચાવ કરવા બીજા ઉપર આળ ચઢાવો છો ! ખબરદાર, જો ભગવાનના સાધુઓ માટે આવી કોઈ ખોટી વાત કરી છે તો ! તમને તમારા દુષ્કૃત્ય બદલ શરમ આવવી જોઈએ અને તેની પ્રભુ પાસે ક્ષમા માંગવી જોઈએ.” આ પ્રમાણે ઠપકો આપી શ્રેણિક આગળ ચાલ્યા.
માર્ગ પર થોડુંક અંતર પસાર કરતાં સામે એક નવું દશ્ય જોવા મળ્યું. તેમને સમજાતું નથી કે આજે ઉપરાઉપરી નવાં નવાં આશ્ચર્યો કેમ જોવા મળે છે?
સામે એક યુવાન સાધ્વીજી આવી રહ્યાં હતાં. તેમની આંખમાં અંજન હતું તો હાથપગમાં મહેંદી લગાડેલી હતી. મોઢામાં પાન હતું તો સેંથીમાં સિંદૂર હતું. સગર્ભા હતાં. વળી શરીર પર અનેક ઘરેણાં ધારણ કરેલાં હતાં. શ્રેણિકની કલ્પના બહારનું આ દ્રશ્ય હતું. ગર્ભનો સમય પણ પૂર્ણ થવાની તૈયારીમાં હતો.
આવું દ્રશ્ય કદાચ તમને જોવા મળે તો તમે શું કરો ? હો-હા કરો ? છાપામાં આપો? તેમનો ઈન્ટરવ્યુ લઈ, તેને મેગેઝીનમાં છપાવો ? ચોરે ચૌટે ગરમાગરમ નિંદાબજાર ચાલુ કરો? સમગ્ર સાધ્વી સંસ્થા ઉપર અસદ્ભાવ પેદા થઈ જાય? લોકોમાં જિનશાસનની કે તેની સાધ્વી સંસ્થાની હીલના કરવામાં નિમિત્ત બની જવાય ? બહુ ગંભીરતાથી ઉપરના પ્રશ્નો ઉપર વિચારણા કરવી જરુરી છે.
વર્તમાનકાળમાં ક્યાંક બે-પાંચ કિસ્સા વિચિત્ર પ્રકારના સાંભળવાં કે વાંચવા મળતાં અકળાઈ કેમ જવાય છે? સમગ્ર સાધુ-સાધ્વી સંસ્થા પ્રત્યે અહોભાવ ઓછો કેમ થાય છે? કોઈ વ્યક્તિ ખરાબ નીકળે તેથી શું આખી સંસ્થાને ખરાબ માની લેવાની કે ૨૪
વ્રત ધરીયે ગુરુ સાખ ,
