________________
(૩) દેવ-ગુરુસેવા સમકિતીના રોમરોમમાં દેવ અને ગુરુ પ્રત્યે બહુમાનભાવ ઉછળતો હોય. તેથી તે અવસર આવે દેવ-ગુરુની સેવા કર્યા વિના રહી જ ન શકે. પરમાત્માની પૂજા કર્યા વિના તેને ચેન ન પડે. તે રોજ ત્રિકાળ પ્રભુપૂજન કરે. ઊંચામાં ઊંચી સામગ્રી પરમાત્માના ચરણે ધરે. પ્રભુ પાસે પોતાના દોષોની નાબૂદી માટે કાકલૂદી કરે. જે દિવસે કારણવશાત્ કદાચ પૂજા કરવાની રહી જાય તે દિવસ તેને વાંઝિયો લાગે. આખો દિવસ તેને ચેન ન પડે. જમતી વખતે ડચૂરા વળે. રાત્રે સરખી ઊંઘ પણ તેને ન આવે.
જેમ પરમાત્મા પ્રત્યે ભક્તિ ઉભરાય તેમ પંચ મહાવ્રતધારી ગુરુ ભગવંતો પ્રત્યે પણ તેના રોમરોમમાં ભક્તિ ઉછળતી હોય. તેમની વૈયાવચ્ચ કરવાનો અવસર તે કદી ય ન છોડે. વૈયાવચ્ચી નંદીષેણની જેમ તે વૈયાવચ્ચમાં ઉત્સુક હોય.
દેરાસરે દર્શન, પૂજન કર્યા પછી તરત ગુરુ-ભગવંતને વંદન કર્યા વિના તેને ચેન ન પડે. માત્ર તે ગુરુભગવંતની શાતા જન પૂછે, તેમની તકલીફ જાણીને તે તકલીફ દૂર કરવા યથાશક્તિ તમામ પ્રયત્નો પણ કરે. કારણ કે તેનામાં રહેલું સમ્યગદર્શન તેને સાધુ બનવા માટે પ્રેરતું હોય, પણ તે કર્મોદયે સાધુ બની શકતો ન હોવાના કારણે, જેઓ સાધુ બન્યા છે, તેમના ચરણોમાં વારંવાર ઝૂક્યા વિના અને તેમની તકલીફોને દૂર કર્યા વિના શી રીતે રહી શકે?
દસ પ્રકારનો વિનયઃ સમકિતી આત્મા દસ પદોનો સતત વિનય કરતો હોય (૧) અરિહંત (૨) સિદ્ધ (૩) સાધુ (૪) ચારિત્ર ધર્મ (૫) ચૈત્ય (જિનાલય) (૬) શ્રુતજ્ઞાન (૭) જિન પ્રવચન (સંઘ) (૮) આચાર્ય (૯) ઉપાધ્યાય અને (૧૦) સમ્યક્ત્વ, આ દસે પદ પ્રત્યે તેના હૃદયમાં ભક્તિભાવ ઉભરાતો હોય. વારંવાર તેનું તે પૂજન કરતો હોય. અવારનવાર તેના મુખમાંથી આ દસ પદ સંબંધિત પ્રશંસાના ઉદ્ગારો નીકળી જતાં હોય. તથા સ્વપ્રમાં ય આ દસમાંના એક પણ પદની નિંદા-આશાતના કરવા તે ધરાર તૈયાર ન હોય.
ત્રણ શુદ્ધિઃ સમકિતધારી આત્માએ કદી પણ પોતાની મન-વચન અને કાયાની શુદ્ધિને ખરડવા દેવાય નહિ.
સમક્તિીની મનમાં એક વાત નિશ્ચિત રીતે બેસી ગઈ હોય કે મારા જિનેશ્વરદેવ અને તેમણે કહેલી વાતો જ સત્ય છે. તે સિવાયની તમામ વાતો મને સ્વપ્રમાંય માન્ય નથી.
મને યાદ આવે છે પેલી સુલતા! જેના હૃદયમાં તારણહાર પ્રભુ મહાવીર સિવાય અન્ય કોઈ દેવ વસી શક્યા નહોતા. અરે ! પ્રભુ મહાવીરની વાત સિવાયની કોઈ વાત સ્વીકારવા ય તે તૈયાર નહોતી. ની ૩૩
વ્રત ધરીયે ગુરુ સાખી
