________________
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબીઓ શરત પણ સારી; જો ધર્મ વધારે તો!
“જો આ નાના મ. આજે આખી રાત એક પણ ઝોકું ખાધા વિના આરાધના-સ્વાધ્યાયાદિ કરે તો મારે ૭૦મી ઓળી માત્ર ત્રણ દ્રવ્યથી જ કરવી,'' વડીલ તપસ્વી મુનિ બોલ્યા.
એક વિહારધામમાં રાત્રે ચાર સાધુઓ સંથારો કરીને સૂઈ રહ્યા હતા ત્યારે જ વડીલે આ વાત શરૂ કરી. એમને ૬૯મી ઓળી ચાલુ જ હતી, ૭૦મી ઓળી સળંગ કરવાની જ હતી, એ ઓળી ૩ દ્રવ્યથી જ ક૨વાની એમણે શરત મૂકી, નાના મ. ને ઉલ્લાસમાં લાવવા માટે!
“જો નાના મ. આજે બિલકુલ ન ઊંઘે તો હું નવ આંબિલ કરીશ.'' બીજા બોલ્યા,
‘મારી તો શક્તિ જ નથી, છતાં હું એક આંબિલ કરીશ.'' ત્રીજા બોલ્યા અને નાના મ. ને ચાનક ચડી.
“જુઓ, પછી ફરી નહિ જતા. પાકું પાળવું પડશે.’’
હા! હા! ચોક્કસ પાળશું.''
અને નાના મ. એ સંથારો વાળી દીધો.
૧૦ વાગ્યા હતા.
સવારે ચાર વાગ્યા સુધી સળંગ છ કલાક જાપ-ખમાસમણા-પંચસૂત્રનો સ્વાધ્યાય - નવસ્મરણનો સ્વાધ્યાય... વગેરે કરીને બિલકુલ ઊંઘ્યા વિના પસાર કર્યા.
સવારે ચાર વાગે વડીલ ઊઠ્યા, ખૂબ શાબાશી આપી, અને શરત મુજબ ૭૦મી ઓળી ત્રણ દ્રવ્યથી ક૨વાની તૈયારી પણ બતાવી.
આ પ્રસંગ બન્યો છે નાગેશ્વરધામમાં!
તિથિ હતી મહાસુદ-૧૨-૨૦૬૬.
એ રાતે એમણે ૧૦૮ લોગસ્સનો કાઉસ્સગ્ગ + ૧૦૮ ખમાસમણા... એમ કુલ ત્રણવાર કરેલું...
શુભાનુષ્ઠાનો આદરો, બની એકતાન!
‘અત્યારે ક્યાં જાય છે? આ ઝોળી-તરપણી લઈને હમણાં ક્યાં નીકળ્યો ?'' ગુરુજીએ
શિષ્યને પ્રશ્ન કર્યો.
રાતના બે વાગ્યા હતા અને શિષ્ય ગોચરી માટેની બધી તૈયારી કરીને ઉપાશ્રય બહાર નીકળી રહ્યો હતો. રાતના બે વાગે ઊઠીને શિષ્યે ઝોળી-પાત્રાદિનું પ્રતિલેખન શરૂ કરેલું અને એનો અવાજ થતાં ગુરુ જાગી ગયેલા. આશ્ચર્ય પામીને ગુરુ એ દૃશ્ય જોઈ રહ્યા. ‘આ ચેલો રાત્રે બે વાગે શું કરે છે?’’ પછી તો રીતસ૨ ગોચરી જવા માટે તૈયારી કરતો જોઈને ગુરુ આભા જ બની ગયા.
૧૪
