________________
-~~~~~ વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબીઓ ~~~~~~~
(૧૪) કોઈ સાધુ પ્રતિક્રમણ પૂર્ણ થયે સૂઈ જાય તો અવશ્ય ઉઠાડી સ્વાધ્યાય કરાવી પછી જ સંથારવાની સંમતિ આપતા.
(૧૫) સવારે પ્રતિક્રમણ બાદ પણ સ્વાધ્યાય કરવાનો અને કરાવવાનો પૂજ્યપાદશ્રીનો આગ્રહ હતો.
(૧૬) પાંચતિથિએ તો સાધુઓને ઉપવાસ-આયંબિલ આદિ વિશેષ તપની પૂજ્યશ્રી અવશ્ય કરવા પ્રેરણા કરતા.
(૧૭) ઉપકરણ-કાંબળી-ચશ્માની ફ્રેમ આદિ જરૂરી વસ્તુઓ સાવ સાદી વાપરતા.
(૧૮) આશ્રિત-સાધુ કે સાધ્વીજીના વધુ ઊજળાં કપડાં કે કિંમતી ફ્રેમ વગેરે જોતાં તરત અરુચિ બતાવતા અને કડક હિતશિક્ષા આપતા અને કહેતા કે બધા આચાર્ય થઈ ગયા છો ?
(૧૯) આંટીનો બનાવેલો સુતરાઉ ગુંથ્યા વિનાનો કટિસૂત્ર વાપરતા અને નિશ્રાવર્તી સાધુઓને તે જ વપરાવતા.
(૨૦) ઓઘારિયું ગરમ કાંબળીનું જ વાપરતા. (૨૧) કાંબળી લાલ પટ્ટીની ગરમ જ ઓઢતા. (૨૨) શરીરની અસ્વસ્થતામાંય મુહપત્તિનો ઉપયોગ ક્યારેય ચૂકતા નહિ. (૨૩) એક કલાક વ્યાખ્યાનમાં મુહપત્તિનો ઉપયોગ એક સેકન્ડ પણ ચૂકતા નહિ. (૨૪) ગોચરી વાપરતી વખતે દરેક વસ્તુ ખૂબ બારીકાઈથી નિરીક્ષણ કરતા. (૨૫) ગોચરી વાપરતી વખતે પૂર્ણ મૌન રાખતા અને સાધુઓને રખાવતા.
(૨૬) કપડું કે લૂણું દોરી ઉપર જરા પણ ઉડતું હોય તો તરત સાધુઓને ટકોર કરતા. વાયુકાયની વિરાધનાથી બચો..!”
(૨૭) આવશ્યક ક્રિયા કે દેરાસરમાં કોઈની નાની પણ અશુદ્ધિ હોય કે યોગ્ય ઉચ્ચાર શુદ્ધિ ન હોય તો પૂજ્યશ્રી જરાપણ ચલાવતા નહિ.
(૨૮) પફખી-ચૌમાસી કે સંવત્સરી સૂત્ર બીજા બોલે પણ સ્વયં સંપૂર્ણ ધારતા.
(૨૯) દેરાસરમાં તિથિને અનુરૂપ સ્તવન ગવરાવતા અને ગાનારની સાથે ધ્રુવ કડીઓ ખૂબ ભાર આપીને ભાવવાહિતા સાથે પોતે ગાતા.
(૩૦) પર્યુષણનો લોચ લગભગ એંશી વરસ સુધી તો સંવત્સરીના દિવસે જ કરતા. છેલ્લા આઠેક વર્ષથી સંવત્સરીના એક-બે દિવસ પહેલાં કરતા.
(૩૧) કોઈ સાધુ ભગવંત કે સાધ્વીજી ભગવંત સુંદર લખાણ કરે કે અભ્યાસ કરે અથવા જ્ઞાનનો કોઈપણ રીતે વિકાસ કરે, કોઈ તપ કરે તો તેમને ખૂબ વાત્સલ્ય આપીને ઉપબૃહણા અનુમોદના કરતા. કેટલું સુંદર કયું છે ? તમે તો કેટલી શાસન સેવા કરો છો ? વગેરે સુંદર વચનોથી ઉપબૃહણા અવશ્ય કરતા.
