________________
-
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબીઓ~ ~+ (૬૫) પૂજ્યશ્રી ઉપર આરોપ આપનાર વ્યક્તિ સામે આવે તો બીજા દિવસે પણ પૂજ્યશ્રી તેને ક્ષમા આપતા હતા અને એના અપરાધને યાદ પણ કરતા ન હતા.
(૬૬) પૂજયશ્રી દિવસ દરમ્યાન કરેલી આરાધના. સ્વાધ્યાય-વિશિષ્ટ સંઘ - શાસન કાર્યો અને વ્યાખ્યાનાદિમાં સમય ક્યાં ? કેટલો ફાળવ્યો તેનો રોજમેળ સ્વયં હાથે લખતા.
(૬૭) દીક્ષા થયા બાદ નુતન દીક્ષિતના ઘેર બીજા દિવસે પગલાં કરવા કે વ્હોરવા જવાનો પૂજ્યશ્રી સખત નિષેધ કરતા.
રાગ-દ્વેષ મળ ગાળવા, ઉપશમરસ ઝીલો “અરે, બાપ રે ! આ તો ભારે થઈ. એ મુનિ મને સખત ઠપકો આપ્યા વિના નહિ રહે.” પાણી લાવનારો સાધુ ચિંતામાં પડી ગયો હતો.
વાત એમ બની કે કર્મસાહિત્યનો ઊંડાણપૂર્વક અભ્યાસ કરી રહેલા એક મહાત્માએ પાંચમા કર્મગ્રન્થનો તલસ્પર્શી અભ્યાસ કરી એની એક સારામાં સારી નોટ બનાવી હતી. આશરે દોઢસોબસો પાનાનું એ લખાણ ! સખત મહેનત ! સૂક્ષ્મ ચિંતનો એમાં ઉતારેલા. સ્વાભાવિક છે કે એ નોટની એ મુનિ બરાબર કાળજી કરે.
પણ એકવાર એવું બન્યું કે વિહારમાં એ નોટ મહાત્માએ પોતાના ખાલી ઘડાની અંદર મૂકી રાખેલી. સ્થાને પહોંચ્યા બાદ એ નોટ કાઢવાની રહી ગયેલી. ઘડો એમને એમ પડેલો. પાણી લાવનાર બીજા મુનિ ભગવંત એ જ ઘડો પાણી લાવવા માટે લઈ ગયા. “એ ઘડો પડિલેહણ થઈ ગયો હશે” એવા કોઈક વિચારથી એમણે કંઈ વિશેષ ધ્યાન ન આપ્યું. અને ઘડામાં ધગધગતું પાણી વહોરી લીધું. આખી નોટ એ ધગધગતા પાણીમાં પલળી ગઈ, ખલાસ થઈ ગઈ.
ઉપાશ્રયે આવ્યા બાદ પાણી ઠારતી વખતે એમને આ બાબતનો ઉપયોગ ગયો. એમને ખ્યાલ આવી ગયો કે “પાંચમા કર્મગ્રન્થની ભારે જહેમત સાથે બનાવેલી નોટ પાણીમાં ગઈ...”
“એ નોટ બનાવનાર મહાત્માને ભારે આઘાત લાગશે.” એ વિચારે આ મુનિ મુંઝવણમાં પડ્યા. પણ હવે કહ્યા વિના કેમ ચાલે? એ મહાત્મા પાસે જઈ હાથ જોડી દીનવદને ક્ષમા માંગી કે “મહાત્મન્ ! મારી ભૂલ થઈ. મને ક્ષમા આપો. તમારી નોટ અજાણતા જ મારા નિમિત્તે ખલાસ થઈ ગઈ.”
પણ આશ્ચર્ય ઉપજાવે એવી ઘટના એ વખતે બની. જે મહાત્માના સખત ઠપકાની, ભારે આઘાતની કલ્પના આ મુનિએ કરી હતી, એ મહાત્મા પ્રસન્નતા સાથે હસતા હસતા બોલ્યા “અરે, તમે તો મારા પર મોટો ઉપકાર કર્યો. આમ તો હું બીજી-ત્રીજી વાર પાંચમા કર્મગ્રન્થનું
