________________
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબીઓ
હા ! આ વાત પણ મુખ્યત્વે સાધુ ભગવંતો માટે છે. સાધ્વીજીઓએ તો પ્રવચનહીલના ન થાય અને શીલની રક્ષા થાય એ રીતે જ લઘુનીતિ-વડીનીતિ કરવાના હોય છે. એમાં સંયમવિરાધના ન થાય તો તો ઘણું સરસ. બાકી સંયમવિરાધના ષટ્કાયહિંસા એ પ્રવચનહીલના - શીલભંગની અપેક્ષાએ નાનો દોષ છે... એ વાત સ્પષ્ટ જ છે...)
=
શાસનપ્રભાવના કરવાની જોરદાર કુનેહ !
૫૦-૬૦% મુસલમાનોની વસતિ ધરાવતું દક્ષિણ ગુજરાતનું એ નાનકડું ગામ ! જૈનોના ઘર ખુલ્લા ખરા, પણ ૨૦-૨૫ ! મોટા ભાગના બધા મુંબઈ - સુરત - અમદાવાદ! પણ દેરાસર પ્રાચીન !
એ જીર્ણોદ્ધારને યોગ્ય બન્યું હતું, મુંબઈના એક ધર્મનિષ્ઠ શ્રીમંત શ્રાવકે એ જીર્ણોદ્વાર સહિતની નૂતન પ્રતિષ્ઠાનો મુખ્ય લાભ લીધો. એ મહોત્સવ દરમ્યાન આશરે કરોડ રૂા. જેટલી વિશાળ લક્ષ્મીનો સદ્યય થયો.
પણ એ મહોત્સવના કારણે જે શાસનપ્રભાવના થઈ એ આંખે ઊડીને વળગે એવી હતી. (ક) ગામના તમામે તમામ ઘરોમાં વાજતે ગાજતે, ઢોલ-નગારા સાથે જઈને આમંત્રણ પત્રિકા આપી. તમામ મુસ્લિમ ઘરોમાં પણ એ જ રીતે આમંત્રણ પત્રિકા મોકલી. મુસલમાનો આશ્ચર્ય પામ્યા, “અમને આમંત્રણ ! જૈનો એમના ભગવાનના મહોત્સવમાં અમને બોલાવે છે !”
(ખ) પાંચ-સાત દિવસના એ મહોત્સવમાં મુખ્ય બે દિવસ આખાય ગામનું જમણ ગોઠવવામાં આવ્યું. અઢારેય કોમમાં જૈન ધર્મ માટે સદ્ભાવની લાગણી પ્રગટી.
(ગ) આશ્ચર્ય તો એ વાતનું થયું કે આખાય જમણવારની વ્યવસ્થા કરવાની બધી જ જવાબદારી મુસ્લિમભાઈઓએ ઉપાડી લીધી. જમણવાર માટેનું વિશાળ મેદાન મુસ્લિમોએ ફાળવી આપ્યું. એમાં મંડપ બાંધવાથી માંડીને, પાટલાઓ ગોઠવવા, પીરસવું... વગેરે બધી જ જવાબદારી ભાવુક મુસલમાનોએ ઉત્સાહથી સ્વયં ઉપાડી અને નિભાવી.
(ઘ) રથયાત્રા, સામૈયુ નીકળ્યું ત્યારે ઠેર ઠેર સ્વાગતના બેનરો લગાડવામાં આવેલા. એમાં મુસ્લિમ વેપારીઓએ પોતાના દુકાનોની આગળ જૈનસંઘાદિનું સ્વાગત કરનારા મોટા બેનરો લગાવ્યા. મુસલમાનોના બેનરો સૌથી વધારે હતા.
(ચ) મહોત્સવના પાંચેય દિવસ મુસ્લિમોએ પોતાની ઈચ્છાથી જીવોની કતલ બંધ રાખી. “જૈનોની ભાવનાને આપણે પુષ્ટિ આપવી જોઈએ, કમ સે કમ પાંચ દિવસ તો આપણે કતલ બંધ રાખીએ.” એ એમની ભાવના હતી.
૭૦
