________________
~~~ વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબીઓ પણ લલાટમાં મોટો કેસરી ચાંદલો ભગવાનની આજ્ઞાના પ્રતીકરૂપે કરવો તો ખૂબ ગમતો. અને એ તો દર્પણમાં જોયા વિના શી રીતે કરવો ફાવે? મુમુક્ષુએ એનો પણ ઉપાય અજમાવ્યો. એસનો અષ્ટ પડવાળો મુખકોશ એવી રીતે બાંધે કે માત્ર કપાળ અને બે આંખ સિવાય મુખનો કોઈ જ ભાગ ન દેખાય અને એ રીતે કરીને જ પછી ચાંદલો કરે જેથી મુખદર્શનનું પાપ ન લાગે.
માત્ર એક ગ્લાસ પાણી વડે જ એ રોજ સ્નાન કરતો. અને એ બધું પાણી ટબમાં લઈ બહાર પરઠવી દેતો. એક ગ્લાસ પાણીનો એવો તો વ્યવસ્થિત ઉપયોગ કરે કે જેથી એટલા ઓછા પાણીમાં પણ સંપૂર્ણ સ્નાન થઈ જતું.
દીક્ષા પૂર્વે દીક્ષાની ભાવના વિનાના ચાર વર્ષ આવા વિરતિપરિણામ સહિત એ મુમુક્ષુએ વિતાવ્યા.
મુમુક્ષુ કહે છે કે આ ભાવોએ જ મને સર્વવિરતિની ઈચ્છા પ્રગટાવી.
(જો અદીક્ષાર્થી આત્મા પણ સાધુની ભક્તિ કરવા પાણી છોડી રાતભર તરસ્યો રહેવા તૈયાર થાય, પોતાનું મુખ સુધ્ધાં જોવામાં પાપ માને, તો આપણે બધા તો સર્વવિરતિધરો છીએ. શાસનને જો ખરેખર સમજ્યા હોઈએ તો સાધુની ભક્તિ માટે આપણો ભાવ કેવો હોય? આપણા નામ લખાવવા કે ફોટો મુકાવવાની ઈચ્છા સુધ્ધાં પણ શું આપણને શોભે ખરી? વિચારશો.).
તમે વૃદ્ધ સંચમીઓની સેવા કરો છો ને? હું એક ઘરડો સાધુ છું, મારી ઉંમર થઈ છે ૭૨ વર્ષ! દીક્ષા પર્યાય મારો ૪૦ વર્ષનો છે. મારું પુણ્ય આમ ઘણું ઓછું, એટલે હું વ્યાખ્યાનાદિની શક્તિ ધરાવતો નથી. મારે કોઈ શિષ્ય પણ નથી. હું એવો ઘોર તપસ્વી પણ નથી, કે મેં એવી કોઈ વૈયાવચ્ચ પણ કોઈની કરી નથી.
આમ જોવા જઈએ તો મારામાં એવી કોઈ જ વિશિષ્ટતા નથી કે જેના કારણે કોઈને મારા તરફ આકર્ષણ થાય. હા! શરૂઆતનાં ૨૦-૨૫ વર્ષ મેં એકાસણા કર્યા છે, મોટા દિવસોમાં બિલ-ઉપવાસ કર્યા છે. મારા ગુરુના આદેશ મુજબ લગભગ આખું જીવન પસાર કર્યું છે. જીવનમાં કદી મૂલગુણોનો ભંગ કર્યો નથી. જ્યાં શક્ય હતું ત્યાં નિર્દોષ ગોચરી જ વાપરી છે, વિહારધામ વગેરેમાં જ્યારે જ્યારે દોષિત ગોચરી વાપરવાનો અવસર આવ્યો ત્યારે બે-ત્રણ દ્રવ્ય જ વાપરીને બરાબર યતના પાળી છે, દર બે-ચાર મહિને મારા મનના સૂક્ષ્મ પાપોની પણ મેં આલોચના કરી છે. રોજ લગભગ ૫-૭ કલાકનો સ્વાધ્યાય કર્યો છે. ઝઘડા-કંકાસ વગેરેથી લગભગ દૂર જ રહ્યો છું. ક્યારેક આવેશ આવ્યો પણ છે, ગમે તેમ બોલ્યો પણ છું, પણ એ જ દિવસે એની માફી માગ્યા વિના રહ્યો નથી. મનમાં ક્યારેક વિકારો જાગ્યા છે ખરા, આંખોથી
