________________
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબીઓ)
અને ત્યાં તો આચાર્યદેવની આંખોમાંથી અનરાધાર અશ્રુધારા વહેવા લાગી. “તમે આ શું કર્યું ? મારા ગુણાનુવાદ કર્યા ? મારામાં શું છે ? રે ! ગુણાનુવાદને લાયક તો આપણા ભૂતકાલીન મહાપુરુષો છે. એ બધાને છોડીને તમે મારા જેવી તુચ્છ વ્યક્તિના ગુણાનુવાદ કર્યા ? અરેરે ! તમે એ મહાપુરુષોની આશાતના કરી.”
“અરે....! (મુખ્ય વડીલને ઉદ્દેશીને) તું તો સમજુ છે. આ બધા તો નવા છે, અણસમજુ છે. પણ તું પણ આ ભૂલ કરી બેઠો. તમને મારા આઘાતનો પણ કોઈ વિચાર ન આવ્યો....” લગભગ પા-અડધો કલાક આચાર્યદેવે રડતી આંખે પોતાની વેદના ઠાલવી.
આચાર્યદેવની અમોઘ દેશના સંપૂર્ણ થઈ, એટલે મુખ્ય વડીલે કહ્યું, “ગુરુવર ! બસ, અમને આજે હિતશિક્ષા મળી ગઈ છે. આપે અમારી આંખ ઊઘાડી દીધી છે. હું આપની ક્ષમા ચાહુ છું.” (સારા કાર્યોમાં પણ ઔચિત્ય તો હોવું જ જોઈએ ને ?
નીચેની બાબતો ધ્યાનમાં લેવી.
(ક) દેવાધિદેવનું જન્મકલ્યાણક ઉજવી શકાય, પણ ગુરુવર્યો વગેરેની જન્મતિથિની ઉજવણી કરવી એ ઉચિત જણાતી નથી.
(ખ) સ્વર્ગસ્થ ગુરુવર્યોની દીક્ષાતિથિ, કાળધર્મતિથિ ઉજવવામાં પણ આપણી સંયમમર્યાદાઓનું ઉલ્લંઘન ન થાય, એમના ગુણાનુવાદમાં અન્યોની હીલના ન થઈ જાય એ અત્યંત જરૂરી છે.
(ગ) જેમ આપણા ગુરુવર્યો આપણા ખૂબ ઉપકારી છે, એમ આ. હરિભદ્રસૂરિજી, મહોપાધ્યાય યશોવિજયજી, જગદ્ગુરુ હીરસૂરિજી વગેરે વગેરે અનેક મહાપુરુષો અદ્ભુત શાસ્ત્રો આપણા સુધી પહોંચાડવા દ્વારા અને આચારપરંપરાઓને અવિચ્છિન્નપણે આપણા સુધી પહોંચાડવા દ્વારા ખૂબ ઉપકારી છે જ ને ? યોગ્ય અવસરે એ મહાપુરુષોના ગુણાનુવાદ આપણે કરીએ છીએ ખરા ? એમની ઉપકારસ્મૃતિથી આપણું હૈયું ભીનું-ભીનું બને છે ખરું ? જો હા ! તો ખૂબ સરસ ! જો ના ! તો એ ભૂલ સુધારી લઈએ.)
અપવાદમાર્ગના સેવનમાં યતનાપાલન કેવું હોવું જોઈએ ?
એક મુનિરાજની તબિયત એવી બગડી કે એમાં વૈદ્યોએ અનાજ લેવાનું બિલકુલ બંધ કરાવ્યું. આખો દિવસ માત્ર મગનું જ પાણી વાપરવાનું. સવાર-બપોર-સાંજ... મગના પાણી સિવાય કંઈ જ લેવાનું નહિ.
આ મુનિરાજ નિર્દોષ ગોચરીના ખપી હતા. પણ આખો દિવસ મગનું પાણી નિર્દોષ તો શી રીતે મળે ? એટલે શ્રાવકને ત્યાં એ મગનું પાણી આધાકર્મી કરાવ્યા વિના છૂટકો ન હતો.
૬૦
