________________
-~~ વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબીઓ
() એમને મૌન ઘણું પ્રિય ! મોટા ભાગે મૌન જ રહે. છતાં જરૂર પડે તો સ્પષ્ટ શબ્દોમાં કહી પણ શકે. સાચી બાબત યોગ્ય સ્થાને યોગ્ય રીતે કહેવામાં એ કદી કોઈથી ડરતા નથી.
(6) દર મહીને ૧ અઠમ ઓછામાં ઓછો કરે. આ સિવાય પણ ઢગલાબંધ છઠ્ઠ, અઠ્ઠમો, ઉપવાસો ગમે ત્યારે કર્યા જ કરે. પર્વતિથિઓમાં જ તપ કરવો એવું નહિ...
(ડ) આ બધા કરતા પણ સૌથી અગત્યની બાબત છે એમણે કરેલી વૈયાવચ્ચ ! એક વૃદ્ધ સાધુની એમણે કરેલી સેવા આશ્ચર્યજનક ઘટના રૂપ છે. એ મુનિને ઘણીવાર ઢીલા ઝાડા છૂટી જાય. ક્યારેક તો પાણી જેવા ઠલ્લા થઈ જાય. એની રીતસર ધાર પણ ક્યારેક ફૂટતી. એ બધો મળ રૂમમાં બધી બાજુ વેરાઈ જતો. એવી પરિસ્થિતિમાં આ પંન્યાસજી પોતાની જાતે હાથ દ્વારા એ બધું ઉપાડી પ્યાલામાં લઈ પરઠવી આવતા. એ આખી રૂમ જાતે પાણી દ્વારા સાફ કરતા. આમાં એમને અરૂચિ, ઉદ્વેગ, કંટાળો ન આવતો. મોઢાના હાવભાવ ન બદલાતા. લકવાગ્રસ્ત એ વયોવૃદ્ધ મુનિની તમામ પ્રકારની સેવા આ પંન્યાસજીએ ઘણા વર્ષો સુધી કરી.
(ઢ) સાથેના સાધુઓની તબિયત જરાક પણ ખરાબ થાય કે તરત જ આ પંન્યાસજી એમની સેવામાં લાગી જાય. બે ટાઈમનું પડિલેહણ, ગોચરી-પાણી લાવવા... વગેરે તમામ કાર્યો વગર કીધે એ કરી લે. સાધુઓ ના પડતા રહે અને એ એમનું કામ કર્યા જ કરે.
(ત) ગોચરીમાં ક્યારેક બે-ત્રણ ટોક્સી વ્યંજન કે એક-દોઢ ચેતનો સુપ વગેરે વધી પડે તો જે વસ્તુ બીજા કોઈ ન વાપરે એ બધું પોતે ખપાવવા માટે લઈ લે.
(આવી તો અનેક બાબતો છે. દરેક વૃદમાં જો આવા ગુણસંપન્ન વડીલો હોય, તો વૃંદમાં સંકલેશાદિ ઘણા ઘટી જાય. પ્રસન્નતા, સંયમરાગાદિ ગુણો મહેકવા લાગે...)
આંબિલ-ઉપવાસ વિનાનો અનોખો તારવી એક શહેરમાં ૪૫ સાધુઓ એક જ સ્થાને ચાતુર્માસ માટે રોકાયા હતા. એમાં વર્ધમાન તપની ઓળી, માસક્ષમણ વગેરે ઘોર તપશ્ચર્યા કરનારા તપસ્વીઓ પણ ઘણા !
એમાં વળી આસો માસની ઓળી શરૂ થઈ.
લગભગ ૩૬-૩૭ સાધુઓ નવપદની ઓળીમાં જોડાયા, માંડ ૮-૯ સાધુઓ ચાલુ ગોચરી વાપરનારા હતા. એમાં એક મહાત્મા રોજ એકાસણાનું પચ્ચખ્ખાણ કરતા.
સ્વાભાવિક છે કે આસો-ઓળીમાં શ્રીસંઘમાં પણ પુષ્કળ આરાધકો આંબિલ કરતા હોય, આંબિલખાતામાં ૨૫-૩૦ વસ્તુઓ બનતી હોય. ૩૬-૩૭ સાધુઓ વાપરનારા હોવાથી અનેક પ્રકારની વસ્તુઓ આવે, એનું પ્રમાણ પણ વધારે હોય... આ બધુ ગોચરીમાં આવે, એટલે વધઘટ થાય એ લગભગ બધાનો અનુભવ છે. એમાં ય આંબિલની ગોચરી ૩૬-૩૭ સાધુઓને
