________________
૫૦
સંલેખનાવસ્તુક | અભ્યધત વિહાર | “એકત્વભાવના' દ્વાર | ગાથા ૧૪૦૩-૧૪૦૪ અન્વયાર્થ :
તદ તથા ગુરુ; વિકિમાફિપરિહાર=ગુરુ આદિમાં દષ્ટિ આદિના પરિહારથી ઉછUU/મમત્તા=છિન્ન મમત્વવાળા એવા ઋષિ તત્ત હિમમિ શકિતત્ત્વને હૃદયમાં કરીને IITમાવા એકત્વભાવનાને માવડું ભાવે છે.
ગાથાર્થ : - તથા ગુર આદિમાં દૃષ્ટિ આદિના પરિહારથી છિન્ન મમત્વવાળા આ ઠષિ આગળમાં કહેવાશે એ તત્ત્વને હૃદયમાં કરીને એકત્વભાવનાને ભાવે છે.
ટીકા :
एकत्वभावनां तथाऽसौ यतिगुर्वादिषु दृष्ट्यादिपरिहाराद्-दर्शनालापपरिहारेण भावयति-अभ्यस्यति छिन्नममत्व: सन् तत्तं हृदये कृत्वा वक्ष्यमाणमिति गाथार्थः ॥१४०३॥
ટીકાર્ય :
તથા ગુરુ આદિમાં દૃષ્ટિ આદિના પરિહારથી=દર્શન અને આલાપના પરિહાર વડે, છિન્ન મમત્વવાળા છતા આ યતિ અભ્યદ્યત વિહાર સ્વીકારવા ઉદ્યત એવા ઋષિ, વક્ષ્યમાણ તત્ત્વને હૃદયમાં કરીને એકત્વભાવનાને ભાવન કરે છે=અભ્યાસ કરે છે, એ પ્રમાણે ગાથાર્થ છે. ભાવાર્થ :
સાધુ સંયમ ગ્રહણ કરે ત્યારથી એકત્વભાવનાથી ભાવિત હોય છે, તોપણ અસંગભાવમાં જવાના દેઢ યત્ન માટે આ મહાત્મા વિશેષ પ્રકારની એકત્વભાવનાનું ભાવન કરે છે. એકત્વભાવનાથી અત્યંત ભાવિત થવા માટે ગુરુને કે અન્ય સાધુઓને જોવા, તેઓ સાથે વાતચીત કરવી વગેરે વ્યાપારનો ત્યાગ કરીને, સર્વત્ર મમત્વનો ઉચ્છેદ કરીને, આગળની ગાથામાં કહેવાશે એ તત્ત્વને હૈયામાં ધારણ કરીને સર્વથી પૃથફ એવા પોતાના આત્માને આત્મભાવમાં સ્થાપવાનો સુદઢ વ્યાપાર કરે છે, જેથી અભ્યદ્યત વિહાર સ્વીકાર્યા પછી કોઈની સાથે બોલવાનું કે જોવાને અભિમુખ પરિણામ થાય નહીં. ૧૪૦૩
ગાથા :
एगो आया संजोगिअं तुऽसेसं इमस्स (? पिमं तु) पाएणं ।
दुक्खणिमित्तं सव्वं हिओ य मज्झत्थभावो तु ॥१४०४॥ અન્વયાર્થ:
માયા નો આત્મા એક છે. તે દિ ણં તુ સંગોચિં-વળી અશેષ પણ આ=દેહાદિ, સંયોગિક છે. પાણvi સળં યુવમgorfમત્ત પ્રાયઃ સર્વ દુઃખનું નિમિત્ત છે. એન્જમાવો તુ દિમો વળી મધ્યસ્થભાવ હિત છે. * ગાથાના બીજા પાદમાં રહેલ ‘તુ' અને ચોથા પાદમાં રહેલ ' પાદપૂર્તિમાં છે.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
