________________
મુનિજીવનની બાળથી-૬ વિશ્વાસઘાત અને હિંસાદિ અનેક પાપોથી ખદબદતે સંસાર જે આત્મા પળે પળે જોઈ રહ્યો હોય અને જેને પુણ્યના ભેગે ભેગવવા જતાં સુખના ફળરૂપે નારક અને તિર્યયગતિનાં સિતમગાર દુઃખ નજર સામે રમતાં હોય. તે સંસારના સ્વરૂપને પૂરેપૂરો જાણી લીધેલે જે આત્મા પકાર કરીને બોલતે હેય કે, “આ સંસાર પુણ્યના યોગે મને સુખમય મળે તે પણ તે ભયંકર છે. તે આત્મા સાધુ થવાને માટે લાયક છે.
૬. જે સંસારથી વિરક્ત થયેલ છે. જેને આ સંસાર સુખમય મળે તે પણ ભયંકર જણાય તે આત્માને સહજ રીતે સંસારથી વૈરાગ્ય પેદા થાય.
૭. જે અ૫ક્ષાચી હય, જેના કષાય અ૯૫ હોય તે આત્મા સાધુ થવાને ગ્ય છે. કેમ કે મુનિજીવનમાં તે આત્મા પ્રાયઃ કષાય કરશે નહિ, કે તેની પરંપરા પણ ચલાવશે નહિ. પરંતુ બીજા આત્માઓના કષાયને પણ તે અ૫કષાયી આત્મા રોકવાનું જ કામ કરશે.
૮. જે અ૫હાસ્યાદિ તથા અલ્પવિકારવાળો હોય, જેના હાસ્યાદિ છે નેકષાયે તથા કામવિકારો પાતળા પડી ગયા હોય તે આત્મા દીક્ષા લેવાને પાત્ર ગણાય છે. કામવિકારો જેટલા ખરાબ છે તેટલા જ ખરાબ હાસ્યાદિભાવ છે. તે હાસ્યાદિભાવને “ચેરા ભાઈ ઘંટીચર” જેવા શાસ્ત્રકારોએ કહ્યા છે. માટે જેને કામવિકારોને શાંત રાખવા હોય તેણે હાસ્યાદિભાવનું શક્ય તેટલું ઓછું સેવન કરવું.
