Jain Shasan 2000 2001 Book 13 Ank 26 to 48

Author(s): Premchand Meghji Gudhka, Hemendrakumar Mansukhlal Shah, Sureshchandra Kirchand Sheth, Panachand Pada
Publisher: Mahavir Shasan Prkashan Mandir

Page 154

ક
ક ક ક ક
ક
,
કડ કે ટ ક ક ક ક ક હ ર ક ક ક ક ક ક ક ક ક ક અ કલિક કા કકક કકક કકકક કકક કક્ષ એ કેમ કે એક ક ક
| આત્મપરિણતિ ખાદરો, પરપરિણતિ ટાળો' શ્રી જૈન શાસન (અઠવાડિક), વર્ષ ૧૩૦ અંક ૩૬/૩૭
તા. ૮-૫-૨૦૦૧
| દેવ ગણાય. કેમ માનવ પણ રાગી - દ્વેષી - ક્રોધી - | આવે તે ખબર છે. તેમ સુદેવ - સુધર્મને ઓળખાવવાની
માની – માય વી - લોભી – મોહી – કામી - અજ્ઞાની જેમની જવાબદારી છે તે જ જો “સુ” પદનો ત્યાગ કરે તો તેમ દેવ પણ રાગી - દ્વેષી - અજ્ઞાની હોય તો માનવ શું થાય તે નજરે દેખાય છે. અને દેવમાં વેશેષતા શું રહી ? માનવની જેમ જે
“ગુરૂ' શબ્દની વ્યુત્પત્તિ કરતાં પણ કહ્યું કે “ગુ ‘ભકિતથી ર છે અને અભકિતથી ખીજે તે દેવની
શબ્દ અંધકારવાચી છે અને “” શબ્દ પ્રકાશવાચી છે કોટિમાં આવે ખરો ? ભકતને માલ કરે અને દુશ્મનનો
તો જે અનાદિથી મિથ્યાત્વરૂપી અંધકારમાં અટવાયેલ નાશ કરે તે દેવ બને ખરા ? “દુષ્ટોને દંડ અને શિષ્ટોને
જીવોને સમ્યજ્ઞાનરૂપી સમ્યક્ત્વ પ્રકાશનું પ્રદાન કરે છે સહાય” જો કે રાજધર્મ ગણાતો હોય અને દેવ પણ
જ ગુરૂ છે. તેમજ કરે તો તેનામાં અને રાજામાં ફેર ખરો ? જે રાગ અને મોહના ચિહન સ્વરૂપ સ્ત્રીને ખોળામાં રાખે,
ગુરૂ એ દુનિયામાં જ્ઞાનવાચી તરીકે પણ ભય-દ્વેષજનક શસ્ત્ર - વિહારને હાથમાં રાખે,
ઓળખાય છે. દુન્યવી જ્ઞાન પ્રદાતા પણ “ગુરૂ' શબ્દથી અજ્ઞાનને જાવનાર જપમાળાને રાખે, અપવિત્રતાને
ઓળખાવાય છે. દુનિયા જ્ઞાનદાતાને ગુરૂ કહે છે, ત્ય
જ્ઞાનની પ્રધાનતા માને છે. જ્યારે લોકોત્તર શાસ જણાવનાર કમંડલુને રાખે તેને દેવ કઈ રીતના કહેવાય?
ગુરૂમાં જ્ઞાન કરતાં “આચાર’ની મહત્તા માને છે. માટે જે રાદિ અઢારે દોષોથી રહિત હોય તે જ
જ મહાવ્રતને જે ધારણ કરે તેજ સદ્દગુરૂ કહેવાય. જ્ઞાન વાસ્તવમાં સ ચ દેવ છે અને જે શ્રી વીતરાગ પરમાત્મા
સાચુ ફળ આચાર નામ વિરતિ છે. જ્ઞાન ગમે તેટલું હોય જ છે. માટે નિઓ કહે કે આ હોય તે દેવ નહિ પણ
પણ તે અમલી - આચારમય ન દેખાય તો તેની કિંમત આવા આવા ગુણસંપન્ન હોય તે જ દેવ. માટે સ્તુતિકારે
એકડા વિનાના મીંડા જેવી જ છે. જેમ આજના ડોકટરી પણ જગતમ આહ્વાન – ચેલેન્જ આપીને કહ્યું કે
વકીલો, બેરીસ્ટરો, સ્કોલરો જ્ઞાની છે. આ કરાય, આ } “ભવરૂપી રીજના અંકુરા સમાન રાગાદિ જેના
કરાય જાણે છે પણ તેનો અમલ કેવો કરે છે અને કરમ મૂળમાંથી ક્ષય પામ્યા તે જ સાચા વીતરાગ દેવ છે પછી
છે તે અનુભવમાં છે. વ્યસન શરીરની પણ બરબાદી કા નામથી ચાહે તે બ્રહ્મા હોય, વિષ્ણુ હોય, મહાદેવ હોય
છે તો વ્યસનીની દવા નહિ કરનારા કેટલા ડોકટર મળે. કે મહાવીર હોય.' આવા શ્રી વીતરાગ દેવની પૂજા
એકવાર દવા કરી હવે જો આવી ભૂલ કરશો તો દ4 પણ વીતરાગ બનવા કરવી તે જ સાચી પૂજા છે. માટે જ
નહિ કરું તેમ કહેનારા કેટલા મળે ? જ્ઞાન હોય છે. તેમણે કહ્યું કે - શ્રી જિનેશ્વર દેવની બાહ્ય પૂજા ભકિત
પાપનો ડર ન હોય, પાપનો પ્રેમ હોય, પાપનો બચામ. કરતાં તેમની આજ્ઞાનું પાલન તે જ સાચી પૂજા છે.”
હોય તો તે જ્ઞાન કેવું કહેવાય? સૂર્યના પ્રકાશમાં અંધકાર. કેમ કે, આ વધેલી આજ્ઞા મોક્ષ માટે થાય છે અને
રહી ન શકે તો જ્ઞાન હોય અને અમલ ન હોય, અમને વિરાધેલી એ જ્ઞા સંસાર માટે થાય છે. માટે પૂજક મટી
ન થાય તે જ્ઞાન સાચું દુઃખ પણ ન હોય તે સંભવિત છે પૂજ્ય બનવા આજ્ઞાપાલનનો પ્રેમ કેળવવો જરૂરી છે.
તે જ્ઞાન પણ વાતોડિયું ગણાય પણ અમલી ન ગણાય. તેવી દશાને પામનારા બની પ્રાપ્ત દેવના સાચા સ્વરૂપને
આજનું જ્ઞાન “જહા ખરો ચંદનભારવાહી' ની જેમ મ ઓળખી-સમ જી સાચા આરાધક બનીએ તે જ ભાવના.
મગજના “બોજા રૂપ દેખાય છે પણ આત્માનું. (૨૯) “ો મુદઃ ? વો મહાવ્રતી',
પ્રકાશરૂપ - વિકાસરૂપ દેખાતું નથી. ગુરૂ કોણ ? જે મહાવ્રતધારી છે તે.
માટે જ જ્ઞાનિઓએ સદ્દગુરૂનું લક્ષણ બાંધી શ્રી વીતરાગદેવના યથાર્થ સ્વરૂપને સમજાવનારા | મહાવ્રત ધરા ધીરા' કહ્યું. જેઓ પાંચ મહાવ્રતો કે I ગુરૂ છે. માં જ મુહપત્તિના પચાસ બોલમાં “સુદેવ - | ધારણ કરે છે, તેના નિરાર પાલનમાં વીર છે, ભીડ
સુગર- સુધર્મ આદરૂ' તેમ કહ્યું. ત્યાં ગુરૂ આગળ “સુ” માત્રથી જ - મળે તો સંરમપુષ્ટિ, ન મળે તો તપોવી' વિશેષણ લ ડયું કારણ સગુરૂ જ સુદેવની યથાર્થ ભાવનાથી બેંતાલીશ દોષથી રહિત અને વાપરવા
ઓળખ કરી છે. ત્રાજવાના મધ્યભાગ તુલાના સ્થાને ગુરૂ . પાંચે દોષથી રહિત અને છ કારણ ઉપસ્થિત થh કહ્યા. મધ્ય ગમાં જરાપણ ગોટાળો કરે તો પરિણામ શું | આહારને કરે છે અને પોતાની પાસે જે યોગ્ય - અર્થી
+
ડ ડ ર ર રર ? * *
* *
* * *
* * * કિ કી
૫૬૭ XIક કકક કકકકકક કકક કકકકક
ક
કકક કકક |
| પI