________________
પ્રકરણું ૧૨ મું.
New
રાજાને વિલાપ અને રત્નસારને પાષાણમય મટાડવા કરેલા પ્રયત્ના
Bogorepe pesse
''
મિત્ર ઉપર આવેલ આ સ'કટ ઢેખીને રાજા તે એકદમ ગભરાઈ ગયા-મુંઝાઈ ગયા. પેાતાનાં દુરાગ્રહને ખેદ કરવા લાગ્યું, અને મિત્રનાં ગુણા વારવાર સંભારતા મૂર્છા ખાઈને ભૂમિ ઉપર પડી ગયા. શીતે પચારથી જ્યારે તે શુદ્ધિમાં આળ્યે ત્યારે તે અતિશય રૂદન કરવા લાગ્ધા કે;– અરે મિત્ર ! મને અહી' છેડી દઈને તું કયા ચાહ્યા ગયા ? મારી આપત્તિએને દૂર કરનાર, કૃતજ્ઞ પુરૂષામાં શિરામણ એવા હે મિત્ર ! તારા વિના હવે મારાથી જીવી શકાશે નહિ. આવા દુષ્પ્રાપ્ય મિત્રરત્ન હારી જનાર મને ધિક્કાર છે! તેની સત્ય હકીકત લક્ષ્યમાં ન લેનાર મારી જેવા મૂઢને વારવાર ધિક્કાર છે! અહા ! ભવિતવ્યતા પ્રમાણેજ મનુષ્યને બુદ્ધિ થાય છે. અહા ! દુષ્ટ બુદ્ધિવાળા મેં મારા પરોપકારી મિત્રને નકામે સંકટમાં નાખ્યા. અરે ! મિત્ર વગર આ મારૂં રાજ્ય નકામુ છે, મારા દેશ ફાકટને છે, સુખ તથા વભવ અર્થ વગરના છે, તેમજ મારૂ ધન, ધાન્ય અને મારૂ જીવિત પણ નિષ્ફળજ છે. તેના વિયેાગથી હવે હું... કોઈ પણ રીતે પ્રાણ ધારણ કરી શકું તેમ નથી, તેથી હવે હું પણ મારા પ્રાણુને અવશ્ય
