Book Title: Agam 05 Ang 05 Bhagvati Vyakhya Prajnapti Sutra Part 02 Sthanakvasi
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
८४२
__ भगवती शक्या इत्यर्थः । एषूक्तविशेषणेषु " अडा, दित्ता अपरिभूया" एभिस्त्रिभिर्विशेषणैरेषु श्रमणोपासकेषु प्रदीपदृष्टान्तोऽभिप्रेतस्तथाहि - यथा प्रदीपस्तैलवत्तिभ्यां शिखया च संपनो निर्वाते स्थाने सुरक्षितः प्रकाशमासादयति, एवमेते श्रमणोपासका अपि तैलवत्तिस्थानीयया आढ्यतापरपर्यायया ऋद्धया, शिखास्थानीयया उदारता गम्भीरतादिरूपया दीपया च संपन्नाः, निर्वातस्थानस्थानीयया सदाचारमर्यादा पालनादिरूपया अपरिभूततया च संपन्नाः समुज्ज्वलन्तीति हेतुतावच्छेदकधर्मस्य आन्यतादीप्त्यपरिभूततै तत् त्रितयनिष्ठस्यैकस्य सत्वान्न तृणारणिमणिन्यायेन प्रत्यक्षानुमानागमनशब्देषु मामाण्यमिव प्रत्येकं हेतुता प्रदीपवदेवेति । भूत थे । इन श्रमणोपासकों के इन उक्त विशेषणों में से जो ( अडा दित्ता, अपरिभूया ) ये तीन विशेषण हैं ये उनमें प्रदीप के दष्टान्तकी सार्थकता प्रकट करते हैं जैसे तेल, बत्ती और लौ से युक्त हुआ दीपक किसी निर्वात प्रदेश में सुरक्षितरूप से रख दिया जाता है तो वह वहां पर अच्छी तरह से प्रकाशयुक्त बना रहता है इसी तरह ये श्रमणो पासक भी तैल एवं बत्ती की स्थानापन्न जो अपनी ऋद्धि है उससे, तथा शिखा की स्थानापन्न जो उदारता गंभीरता आदिरूप दीप्ति है उस से संपन्न थे, और निर्वातस्थात की प्रतिनिधि रूप जो सदाचार की मर्यादा का पालना था वह इनकी अपरिभूतता थी, उससे भी ये संपन्न बने हुए थे। अतः आढयता दीप्ति और अपरिभूतता, इन तीनों में रहने वाला हेतुतावच्छेदक धर्म एक है इस कारण (तृणारणिमणि ) न्याय से प्रत्यक्ष अनुमान और आगम शब्दों में प्रमाणता की तरह प्रत्येक आढयता आदि एक तो हेतु नहीं मानना चाहिये, जिस तरह दीपक तेल पत्ती त-“ अट्ठा, दित्ता, अपरिभूया-त्र विशेष तमनामा प्रहीयना यातना સાર્થકતા બતાવે છે જેમ તેલ, વાટ અને તિથી યુક્ત દી કેઈ નિર્વાત જગ્યાએ સુરક્ષિત રાખવામાં આવે તો ત્યાં તે સારી રીતે પ્રકાશ આપ્યા કરે છે, એજ રીતે શ્રમણોપાસક પણ પિતાની તેલ અને વાટ સમાન રુદ્ધિ વડે તથા દીવાની જ્યોતી સમાન ઉદારતા, ગંભીરતા આદિરૂપ દીપ્તિ વડે યુક્ત હતા. તથા તેઓ નિવૃતસ્થાનના પ્રતિનિધિરૂપ સદાચારથી મર્યાદાનું સદા પાલન કરતા હતા. એજ તેમની અપરિભૂતતા (અજેયતા) હતી. તેનાથી પણ તેઓ યુક્ત હતા. તેથી આઢયતા, (ઋદ્ધિ) દીપ્તિ અને અપરિભૂતતા, એ ત્રણે मा २नार " तुतारछे म मे छ" तेथी "तृणारणिमणि" न्याये પ્રત્યક્ષ અનુમાન અને આગમશબ્દમાં પ્રમાણુતાની જેમ પ્રત્યેક આવતા આદિને હેતુ માન જોઈએ નહીં. જેવી રીતે તેલ, વાટ અને તિથી
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૨