________________
આદર્શ ગૃહસ્થાશ્રમ
કામ કરે તો ખાવા મળશે. એવુંએવું કહી એ પવિત્ર સાસુસસરાને શાન્તિ પમાડવાને બદલે ઊલટું બેવડું કષ્ટ ઉપજાવે છે.
જ્યારે પોતાનાં માબાપ પર આટલું દુઃખ સગી આંખે જેવા છતાં એ યુવાન પિતાની પત્નીને કંઈ પણ કહી શકતું નથી પરંતુ તેમાં માતાપિતાને જ દોષ જુએ છે, ત્યારે તે આવા જીવન કરતાં મૃત્યુ ભલું એવી એવી તે વૃદ્ધોને અંતઃકરણમાંથી ઊંડીઊંડી આઠ નીકળે છે. પરિણામે જે વહુ આવા જુલમ ગુજારે છે તેને પણ વૃદ્ધવયમાં આવા જ હાલહવાલ થાય છે. કારણ કે કર્મનો અચળ કાયદે કેઈને છોડતો નથી. એક મહાપુરુષ કહે છે કે :
“જેવાં કરીએ તેવાં પામીએ રે એ છે અચળ જગતને ન્યાય હે. સુખ દીધે સુખ ઊપજે રે
દુઃખ દીધે દુઃખ હોય છે લાલ...જેવાં આ ન્યાયને સમજી સાસુસસરા પ્રત્યે અતિ સ્નેહાળ ભાવથી વર્તવું અને તેમની સેવાસુશ્રુષા કરવી એ જ પ્રત્યેક વહુનું કર્તવ્ય છે.
કેટલાક સમાજમાં સાસુસસરાને ઘૂમટો કાઢવાનો રિવાજ હેય છે. આ રિવાજ પણ સાસુસસરાના નિર્મળ પ્રેમથી વંચિત રાખે છે. સસરે એ પુરુષજાતિ છે, એટલે કદાચ તેની મર્યાદા રાખવી તે ઉચિત છે. જોકે તે મર્યાદા પણ શુદ્ધ પ્રેમ અને કર્તવ્યની ઘાતક ન હોવી ઘટે. તેટલો વિવેક વાપરવાની છે ત્યાં પણ આવશ્યકતા છે. પરંતુ સાસુની આવી મર્યાદાની તો લેશમાત્ર આવશ્યકતા હોતી નથી. સાચી સેવા • વળી સાસુના પગ ચાંપવામાં જ કે સાસુસસરાની લાજ કાઢવાથી કઈ સેવાની સમાપ્તિ થતી નથી. પરંતુ તેમનું ચિત્ત પ્રસન્ન રહે તેવી વૃત્તિ રાખવી તે જ સાચી સેવા છે.
