________________
વડીલા અને જીવાના
૧૩૩
જોતાં જ તેનાં નાના અને નાની હરખાય છે, ખૂબ લાડ લડાવે છે, તેને સારાંસારાં ભેજને જમાડે છે. મેાસાળનું આખું ગામ તેને ભાણાભાઈ તરીકે સંમેાધે છે, અને સૌ કાઈ તેના તરફ સ્નેહ ધરાવે છે.
ભાણાભાઈ ને માજ ઉડાવવાની ઇચ્છા થાય કે સીધા તે મેાસાળના વતન તરફ પ્રયાણ કરે છે. આવી રીતે માસાળને તેના પર બાળપણમાં મહત્ પ્રેમ અને ઉપકાર હોય છે. તે જ રીતે યુવાનીમાં તે ઋણ ચૂકવવા તૈયાર રહેવું એ તેની પણ ફરજ છે. પેાતે સુખી હાય તે! પેાતાના મેસાળ કુટુંબને પણ આર્થિક મદદ અને વિચારાથી સહાય કરવી એ તેનું પણ આવશ્યકીય કવ્ય છે.
કાકા
આ
કાકા એ પિતાના ભાઈ હોવાથી તેની સંતતિ જેવા જ તેને ભત્રીજા પર પ્રેમ હાવા જોઇએ. જોકે તેને પેાતાને પ્રજા ન હાય ત્યાં સુધી ભાઈના શકરાએ પ્રત્યે તેને પ્રેમ હાય છે ખરા. પરંતુ અતિ નિકટની વસ્તુ આવતાં નિકટની વસ્તુ પણ દૂર થઈ જાય છે તેવી હાલત આ સંબંધમાં પણ બને છે. જોકે કાકાકાકીને પ્રેમ બાળકને સહાયવિા બનાવે તેવું કશું નથી. કારણ કે અપાર વાત્સલ્યની ખાણુ તેનાં માતા અને પિતા બન્ને તે અપૂર્ણાં તાની પૂર્તિ કરી શકે છે. પરંતુ કાકાકાકીના આ અલ્પ સ્નેહ જો પેાતાનાં અને ભાઈનાં બાળકા પ્રત્યેની અસમાનતાના રૂપમાં પલટી જાય તેા તેને અંગે ભાઈભાઈ વચ્ચે અને દેરાણીજેઠાણી વચ્ચેના ઝગડાઓનું નિમિત્ત બની જાય. એટલે એ સ્થિતિથી બચવા સારુ તે બાળકા પ્રત્યે તેમણે પુત્રભાવે કાયમ વવું જોઈ એ. તેમના આ સ્નેહ માટી ઉમ્મરમાં તેમના પ્રત્યેની ભક્તિના વક નીવડે, અને તે યુવાન ભાવિ સમયે પ્રસંગ પાયે માતાપિતા તુલ્ય સેવા પણ કરી શકે તેવા સંભવ રહે. આ વિષયમાં કાકા અને મામા કરતાં પણ કાકી અને મામીએ તે બાળા પર બાળપણથી વાત્સલ્ય વહેવડાવવું એ તેમની અગત્યભરી ફરજ છે.
