________________
૧૦૯
સાસુસસરા પ્રત્યે વહુનાં કર્તવ્ય સાસુસસરાનાં પણ સાસુશાહીના પંજામાં સપડાયેલી વહુના જેવી જ બૂરા હાલ થાય છે.
આવી યુવતી પોતાના વિલાસમાં અને એશઆરામમાં મશગૂલ રહેવાનું જ પસંદ કરે છે. આ વાસનાની પૂર્તિ સારુ પોતાના આત્માનું વેચાણ કરી પોતાના દેહને ભોગનું સાધન બનાવી વાસનામય પતિને પિતાને ગુલામ બનાવવું તે ચૂકતી નથી. પતિ ગુલામ બન્યા પછી તે પૂછવું જ શું! પ્રતિદિને તેના સ્વચ્છેદની માત્રા વધતી જાય છે. ખાનપાન, વસ્ત્ર, અલંકારો અને એશઆરામનાં સાધને પાછળ તે અનિયંત્રિત પણ શક્તિ, સમય અને સંપત્તિને વેડફે છે.
આ સ્વચ્છંદી ક્ષેત્રમાં આગળ વધી તે પિતાના માર્ગમાં આડે. આવતાં બધાં પાત્રોને કંટક માની તેમને બાજુએ ખસેડતી જાય છે. આ પંજામાંથી બીજા છૂટી શકે છે, પરંતુ તેનાં સાસુસસરા તા. છૂટી શકતાં જ નથી. કારણ કે તે હવે વાવૃદ્ધ થવાથી પિતાની પાંખે ઊડવાની તેમનામાં શક્તિ રહી હતી નથી. તેથી તેને નિરુપાયે વહુશાહીના પંજાને શિકાર બનવું જ પડે છે.
પુત્ર અને પુત્રવધૂનાં આવાં સ્વચ્છંદી જીવનથી તેમને બહુ ખેદ અને દુઃખ થાય છે, અને તે સ્વાભાવિક છે. પરંતુ તેઓ જે તેમને શિખામણ આપવી જાય તે તેઓ માનતાં નથી, એટલું જ નહિ બલકે ઘણીવાર તેવાં માતપિતાનું અપમાન કરી તેની બૂરી દશા પણ કરી નાંખે છે. આથી આવા પ્રસંગે તો ઊનાં આંસુ સારી તેમને એક બાજુ રહેવાની જ ફરજ પડે છે.
કેટલીક વહુ તો એવાં મહેણાં પણ મારે છે કે “અમે સગા હાથથી કમાઈને ઉડાડીએ છીએ, કયાં તમે કમાયાં છો?” “મારે પતિ કમાઈ ક્યાઈને થાકી જાય છે ત્યારે માંડમાંડ પૂરું થાય છે, એમાં તમને ક્યાંથી ખવડાવીએ?” “તમે કયાં ધન એકઠું કર્યું છે?
