________________ પર વીરશિરોમણું વસ્તુપાળ. સન્મુખ આવીને નમસ્કાર કર્યો અને બાળકની જેમ બેદરકારીથી કહ્યું. “શું કામ છે, મારું ?" ખંભાતના અધિકારી જયદેવ પૂજારીની બેદરકારીથી સહેજ ક્રોધે ભરાયે, પણ તેણે ક્રોધને કાબુમાં રાખીને કહ્યું “તમારું કામ છે અને તેથીજ તમને બતાવ્યા છે.” ભલે, જે કામ હોય તે કહી નાંખે; કારણ કે મારે હજી બીજું ઘણું કામ છે.” પૂજારીએ જવાબ આપતાં કહ્યું. - જયદેવે વિચાર કર્યો કે આ માણસને સત્તાનો પરિચય કરાવ્યા વિના ચાલશે નહિ; પણ સત્તાને પરિચય કરાવ્યાથી પૂજારી ખરી હકીકતને છુપાવે એ સંભવ તેને જણયો અને તેથી પુજારીની બેદરકારીને ધ્યાન બહાર કરીને જયદેવે પૂછ્યું. “હમણું આરતી વખતે વીણ વગાડતી હતી, એ જુવાન સ્ત્રી અને આરતી ઉતારતી હતી, એ તરૂણ સ્ત્રી કેણ છે, એ તમે જાણે છે? તમે તેને ઓળખો છે ? આપને એ જાણવાનું શું પ્રજન છે?” પુજારીએ જવાબ આપવાને બદલે સામે પ્રશ્ન કર્યો. - પુજારીના પ્રશ્નથી જયદેવને ફરીથી ક્રોધ ઉત્પન્ન થયો. તેણે પૂજાકરીને સત્તાનાં બળથી આંજી નાખવાનો વિચાર કર્યો, પણ બીજી જ ક્ષણે તેણે એ વિચારને જતો કર્યો; કારણ કે રૂઆબથી પૂજારી ખરી હકીક્ત કહી દે તેવું નથી, એવી ખાતરી જયદેવને થઈ હતી. જયદેવે નરમાશથી કહ્યું “મારે પ્રજન છે, તેથી જ તમને પુછું છું.” છે. પૂજારીએ શાંતિથી કહ્યું. “અજાણી સ્ત્રીઓની ઓળખાણ જાણવાનું આપને શું પ્રયોજન છે, એ મને સમજાતું નથી. આ દેવમંદિર છે દેવમંદિરમાં ગમે તે માણસ સ્ત્રી કે પુરૂષને આવવાની છુટ છે.” તેઓની હકીક્ત જાણવાનું મને કાંઈ ખાસ કારણ નથી. જે કાંઈ કારણ કિંવા પ્રયજન છે, એ માત્ર એટલું જ કે હું ઘણીવાર આ મંદિરમાં દર્શનાર્થે અને તે પણ આરતી વખતે જ આવું છું, પરંતુ આજપર્યત કોઈ દિવસ એ સ્ત્રીઓને મેં જોઈ નથી અને તેથી જ મારે તમને તેમની ઓળખાણ વિષે પુછવું પડયું છે. ”જયદેવે કહ્યું. તેઓ માત્ર છેલ્લા બે કે ત્રણ દિવસથી જ અહીં આવે છે, એ ખરું છેપરંતુ એથી તેમની ઓળખાણ મેળવવાનું આપને કાંઈ પ્રયોજન હોય એમ હું માનતો નથી. અજાણું અને જુવાન કિંવા તરૂણ સ્ત્રીઓ વિષે પુછપરછ કરવી, એ આપના જેવા સન પુરૂષને યોગ્ય નથી.” પૂજારીએ કહ્યું
