________________ 170 વીરશિરોમણી વસ્તુપાળ. રાજકીય ઉન્નતિ પ્રતિષ્ઠા, સમૃદ્ધિ અને વિશાળતા વધારવા હું સદેવ તત્પર છું અને રહીશ. ગુજરાતનાં રક્ષણને માટે મારા પ્રાણની પણ હું દરકાર કરૂં એવો નથી; પરંતુ હાલની વસ્તુસ્થિતિ જોતાં બીજાં રાજ્યોની સાથે વિના કારણે સંગ્રામમાં ઉતરી તથા તેની પ્રજાની જન્મસિદ્ધ સ્વતંત્રતાને લુંટી લઈ પાટણને સામ્રાજ્ય બનાવવાના મેહમાં પડવાની હાલ જરૂર નથી અને તેને મુસલમાનોનો જે ભય રહે છે, તે ગેરવ્યાજબી નથી. હું જાણું છું કે તેઓ બે વાર ફાવ્યા હોવાથી આ દેશ ઉપર ફરીને અવશ્ય કોઈવાર ચડી આવશે અને તેથી એમના હુમલામાંથી ગુજરાતનું રક્ષણ કરવાના પ્રબંધને ગોઠવી રાખવાની આવશ્યકતા છે. એ માટે જૈત્રસિંહ ! હાલ તે ગુજરાત સામ્રાજ્યને લાભ મૂકી દઈ આબુ અને માળવાના પરમાર, સૌરાષ્ટ્રના ઠાકોર અને દક્ષિણના યાદ વગેરેની સાથે સામ, દામ, દંડ અને ભેદથી પોતાનું સ્વમાન સાચવી સલાહ કરી એકસંપ કરવો પડશે. જે પરમારે અને સેલકીઓવાદ અને વાઘેલાએ એક સંપ બનીને મુસલમાનોના સામા થશે, તો તેઓ ઉત્તરમાંથી સહજ પણ આગળ વધી શકશે નહિ. અને જે પરમારે, સોલંકી તથા યાદવ પિતપોતાનું વર્ચસ્વ સ્થાપવા પરસ્પર લડતા હશે અને માહમાંહે ધાર્મિક કે રાજકીય કારણે ખટપટ જગાડી કલેષ તથા કુસંપને વધારશે, તે જેમ રાઠેડે અને ચહુઆણ મુસલમાનેથી મહાત થયા, તેમ પરમારે, સોલંકીએ અને યાદવને પણ તેમનાથી મહાત થવું પડશે, એ નિશ્ચિત છે. " | મુનિ આનંદ અને જૈત્રસિંહ વસ્તુપાળનું લાંબું વિવેચન સાંભળીને કેવળ ચુપ થઈ ગયા. તેમને વસ્તુપાળનું કથન રૂગ્યું નહોતું, એમ તેમનાં મુખ ઉપરના ભાવથી કળી શકાતું હતું, પરંતુ તેની દલીલને ખાટી પાડવા જેટલી હિંમત તેઓમાં રહી નહતી અને તેથી જ તેઓ કાંઈ પણ બલવાને બદલે ચુપ જ રહ્યા હતા. તેમને ચુપજ રહેલા જઈ વસ્તુપાળ વધારે ચર્ચામાં નહિ ઉતરતા ધીમી પણ મક્કમ ચાલથી પૌષધશાળાનાં મુખદ્વાર તરફ ચાલતે થ. મુનિ આનંદ અને જેત્રસિંહ હજી પણ જેમના તેમ વિચાર કરતા ઓરડીમાંજ ઉભા હતા. -- --
