________________ 129 યાદ સાથે થયેલું યુદ્ધ યાદવ રાજા જેત્રપાલને કુમાર સિંઘણુ ગાદી ઉપર હતો અને તેણે પિતાનાં બાહુબળથી ઘણું રાજાઓને જીતીને તેમનાં રાજ્ય પિતાને કબજે કરેલાં હતાં. ઉપરા ઉપર છત મળવાથી અન્ય દેશ છતી પિતાનાં રાજયની વૃદ્ધિ કરવાને તેને લેભ વધતો જતો હતો. ગુજરાત જેવા રસાળ અને સમૃદ્ધ દેશની કીર્તિ સિંઘણે ઘણી વાર સાંભળી હતી, અને તેથી તે દેશને જીતી લેવાને ઘણા સમયથી તેણે નિશ્ચય કર્યો હતો. ગુજરાતમાં એક બાજુ જે કે વાઘેલાએ જોર ઉપર આવતા જતા હતા; પરંતુ બીજી બાજુ પાટણમાં જે ભયંકર રાજખટપટ ચાલતી હતી, એથી ગુજરાતનાં રાજ્યની અસ્થિર સ્થિતિ છે, એમ દેશાવરના રાજાઓના જાણવામાં આવી ગયું હતું. સિંઘણે પણ એવી વાત પિતાના ગુપ્ત દુતે મારફત જાણી લીધી હતી અને તેથી તે ગુજરાત ઉપર ચડાઈ લઈ જવાને આતુર થઈ રહ્યો હતો. છેવટ તેણે એક બ્રાહ્મણસંસ્થાનિક ખાળેશ્વરની સરદારી નીચે વિશાળ સેનાને ગુજરાત મોકલી આપીને પિતાની આતુરતાને પાર પાડી. બરાબર મધ્યાહનો સમય હતો. એક બાજુ યાદવોની અને બીજી બાજુ સેલંકી તથા વાઘેલાની છાવણી આવી રહેલી હતી. યાદવો ખાળેશ્વરની સરદારી નીચે અને સેલંકી તથા વાઘેલાએ નાગડની સરદારી નીચે પરસ્પર પૂર જેસમાં લડી રહ્યા હતા. પ્રભાતે યુદ્ધ શરૂ થતાં ગુજરાતીઓ જોરમાં હતા; પરંતુ તે પછી ખાળેશ્વરની યુક્તિ અને યાદવોની બહાદુરી આગળ તેઓનું કાંઈ ચાલતું નહોતું અને તેઓની બાજી અને વળી પડતી જતી હતી. ગુજરાતી સૈન્યના હુમલા અને ઘસારા નિષ્ફળ જતા હતા અને તેમના ઘણા સિનિકે યાદવ સૈનિકેના હાથથી કપાઈ મરતા હતા. ટુંકામાં ગુજરાતી સિન્ય હારવાની અણુ ઉપર આવીને રહેલું હતું. આ વખતે ગુજરાતી સિન્યનો સેનાપતિ મંત્રી નાગડ ઘોડેસ્વાર બનીને આમ તેમ ઘુમી રહ્યો હતો. ઉપસેનાપતિચાહડ પણ ઘડેસ્વાર થયેલે હતા અને તે સૈનિકોને ઉત્તેજીત કરતા હતા, પરંતુ જ્યારે તેણે પોતાના સેન્યના દરેક હુમલા અને ધસારા નિષ્ફળ જતા જોયા, ત્યારે તે નાગડની પાસે દેડી આવ્યા. તેણે ઘેડાની લગામ ખેંચીને કહ્યું. “નાગડ મહેતા ! આપણું સૈન્ય ઘણું કપાઈ ગયું છે અને તેથી પાછું પણ હતું જાય છે. હવે તે કાંઈક નવિન યુક્તિ કરીએ તો ઠીક, નહિ તે આપણું હાર થશે એમ મને જણાય છે.”
