________________ યાદવો સાથે થયેલું યુદ્ધ. 131 થશે. રાજાજીની આગળ આપણે શું મોઢું લઈને જશું ? અને વસ્તુપાળ તથા તેજપાળને પાછા પાડી દેવાની જે આપણે બાળ રચી છે, તેનું શું થાય?” એ માટેજ હું કહું છું કે આપણે કાંઈક નવીન યુતિ શેધી કાઢીયે તે ઠીક. " ચાહડે ભાર દઈને કહ્યું. તમારી વાત સાંભળીને મારું મસ્તક ભ્રમિત બની ગયું છે.” નાગડે કહ્યું. અને તેથી મને કાંઈ યુક્તિ સુજતી નથી. તમે જ કોઈ યુક્તિ શધી કાઢે તે સારું.” ચાહડે તરત જ કહ્યું. “મને પણ તેવી કોઈ યુતિ સુજતી નથી; પણ મારું કહેવું તમને યોગ્ય લાગે તો આ ક્ષણથીજ લડાઈ બંધ કરવાની જરૂર છે.” “પણ લડાઈ બંધ કરવાથી તે શત્રુઓ આપણું નિર્બળતા જાણી જશે, એનું તમે શું ધાર્યું ?નાગડે પૂછ્યું. ચાહડે ઉત્તર આપતાં કહ્યું. “તમારો પ્રશ્ન એગ્ય છે; પરંતુ આવો કટોકટીના સમયે નિર્બળતા કે સબળતાને વિચાર કરવાનું નથી. અત્યારે તો આપણને ગમે તે રીતે યુદ્ધને એકદમ બંધ કરવાની જ અગત્ય છે.” ધારો કે આપણે યુદ્ધ બંધ કરી શક્યા, પરંતુ પછી શું?” નાગડે બીજે સ્વાલ કર્યો. પછી શું કરવું એનો વિચાર અત્યારે કરવાનું નથી.” ચાહડે ઉત્તર આપે. “અત્યારે તો યુદ્ધ બંધ કરવું, એજ આપણુ માટે સલાહભરેલું છે.” ત્યારે સંધિને વાવટે ચડાવી દઈએ એટલે યુદ્ધ એની મેળેજ બંધ થશે.” નાગડે કહ્યું. “બરાબર છે.” ચાહડે કહ્યું. “સંધિને ધ્વજ ફરકાવવાથી તરતજ યુદ્ધ બંધ થશે, એ નિઃસંદેહ છે.” " ત્યારે તમે જાઓ અને સંધિના ધ્વજને ચડાવી દે. એક વાતને નિશ્ચય કર્યા પછી ઢીલ શી ?" નાગડે કહ્યું. ચાહડ તરતજ ત્યાંથી ચાલ્યો ગયો અને થોડા સમયમાં ગુજરાતી સૈન્ય તરફથી સંધિને ધ્વજ ફરકતો જોવામાં આવતાં બન્ને બાજુના સૈનિકે લડતા એકદમ બંધ પડી ગયા. ગુજરાતી સૈનિકોને તે એટલું જ
