________________ પુર વિરશિરમણ વસ્તુપાળ, - “તમે એને હજી ઓળખી શક્યા નહિ, એ આશ્ચર્યજનક છે. તે મારા બંધુ તેજપાળેની પત્ની અનુપમા છે.” પડ્યાને ઉત્તર સાંભળીને જયદેવની અજાયબીને પાર રહ્યો નહિ. તેણે જીજ્ઞાસાથી પૂછયું. “ત્યારે વેશનું પરિવર્તન કરી તમારે બન્નેને અહી સુધી આવવું પડયું, એ મારા માટેજ કે નહિ?” ' : - " તમારા માટેજ, વહાલા !" પધાએ કહ્યું. “તમને મનાવવા અને તમારે પ્રેમ સંપાદન કરવાને માટે જ અમારે વેશનું પરિવર્તન કરી આ રીતે આવવું પડયું છે.” મને લાગે છે કે આ બધી ચાતુરી તે અનુપમાની જ હેવી જોઈએ, કેમ ખરું કે નહિ?”જયદેવે પુનઃ પણ છાસાથી પૂછયું. - - “તમારી માન્યતા ખરી છે. મને તમારે પ્રેમ મેળવી આપી સુખી કરવાને બધે યશ મારી ભાભી અનુપમાને જ ધટે છે.” પદ્માએ ઉત્તર આપતાં કહ્યું. - જયદેવ હવે બધી વાત સ્પષ્ટતાથી સમજી ગયો. તેના મુખ ઉપર સંતોષ અને આનંદની છટા વિલસી રહી. તે પડ્યાની પાસે ગયો અને તેના બન્ને હાથને પોતાના હાથમાં લઈને કહ્યું. પદ્મા ! ખરેખર આજે મારું જીવન સફળ થયું. મેં મેનકાના કિંવા મેનકાએ મારે સંબંધ તદ્દન છોડી દીધો છે, એ વાત તારા જાણવામાં આવી હશે અને જેણુવામાં ન આવી હોય, તે અત્યારથી જાણું લેજે. આજથી હું તને મારા પ્રાણું સમાન ગણીને રાખીશ અને અનન્ય પ્રેમથી ચાહીશ; પરંતુ હાલી ! મેં અત્યાર સુધી તારી જે અવગણના કરી હતી, તે માટે તું મને ક્ષમા આપીશ કે?” ઉત્તરમાં પડ્યાએ ઠપકાભરેલી નજરે જયદેવના સામે જોઈ સ્મિત હાસ્ય કર્યું. જયદેવ એ સંકેતનો મર્મ સમજી ગયે. એ પછી પઘા પતિના હાથમાંથી પિતાના હાથ છેડાવીને ખંડની બહાર ચાલી ગઈ અને જયદેવ હર્ષાતિરેકથી વિચાર કરતે એ ખંડમાંજ આમતેમ ફરવા લાગે. ડીવાર પછી પડ્યા અનુપમાને લઈ આવી પહોંચી. એ પછી જયદેવ, અનુપમા અને પદ્મા ત્રણે જયદેવના આવાસે ગયા.
