________________ 120 વિરશિરોમણી વસ્તુપાળ. સાંભળવામાં આવી છે અને હું એ વાત ચાહડ મહેતાને કહેતે હવે, એ તમે સાંભળ્યું હશે.” હા, એમજ.”તેજપાળે કહ્યું. “અને સેનાનાયકની વાત પણ તમે કાંઈક કરતા હતા.” - તેજપાળનાં વચનેથી નાગડ અને ચાહડ વધુને વધુ આશ્ચર્યમાં પડતા જતા હતા. નાગડે આશ્ચર્યની લાગણીને દબાવી કહ્યું. “ન કરે નારાયણને દેવગિરિના રાજા સાથે આપણને યુદ્ધમાં ઉતરવું પડે તે યુદ્ધમાં આપણું સૈન્યના સેનાનાયકનું પદ કોને આપવામાં આવશે, એ સંબંધમાં અમે જૂદી જૂદી કલ્પનાઓ કરતા હતા.” તેજપાળે નાગડ તથા ચાહડ તરફ તીવ્ર નજરથી જોઈને કહ્યું. “મને લાગે છે કે હવેના યુદ્ધમાં સેનાનાયકનું પદ તમને કે ચાહડ મહેતાને મળે, એ વધારે ઠીક છે.” તેજપાળનાં કથનમાં મર્મપ્રહાર હતો. ચતુર નાગડ તે કળી ગયે. તેણે વિચાર્યું કે બધી વાત તેજપાળના જાણવામાં આવી છે એટલે હવે એને છુપાવવાથી કે તેનાથી ડરવાથી કાંઈ વળે તેમ નથી. તેણે આશ્ચર્યનો ત્યાગ કરી હિંમતથી કહ્યું, “તમારું કહેવું વ્યાજબી છે. સેનાનાયકનું પદ તમને ન મળતાં અમને મળે તે એમાં શું ટું છે? અમે પણ તલવારને ઉપયોગ કરી જાણીએ છીએ.” જરૂર.” , તેજપાળે કહ્યું. “અને એટલા માટે જ તમે સેનાનાયકનું પદ મેળવવાને મથી રહ્યા છે.” “હા; કારણ કે દરેક વખતે તમને અને વસ્તુપાળજીને યુદ્ધની તકલીફમાં મૂકવા, એ અમને યોગ્ય લાગતું નથી. " નાગડે કહ્યું. “અને તેથી હવેનાં યુદ્ધમાં હું કે ચાહડ મહેતા સેનાનાયક બનીએ, તે તમને એટલે વખત આરામ મળશે.” તમારી લાગણી માટે હું તમારે ઉપકાર માનું છું " તેજપાળે ગંભીર ભાવથી કહ્યું. “અમને તમારાં કહેવા પ્રમાણે આરામ મળે, તે હું ઘણે ખુશી થઈશ.” તમને આ વખતે આરામ મળે, એવી અમે તજવીજ કરીશું.” નાગડ કાંઈ બોલે તે પહેલાં ચાહડજ બોલી ઉઠે. નાગડને એનું ઉતાવળું કથન ગમ્યું નહિ; પરંતુ બોલી ગયા પછી શું થાય ?
