Book Title: Paumchariyam Part 1
Author(s): Vimalsuri, Punyavijay, Harman
Publisher: Prakrit Granth Parishad

Previous | Next

Page 216
________________ १६.४८] १६. पवणंजयअंजणासुन्दरीभोगविहाणाहियारो पल्हायनरवईणं, ताहे वोसज्जिओ पवणवेगो । भणिओ य पत्थिवजयं, पुत्तय ! पावन्तओ होहि ॥ ३४ ॥ तातस्स सिरपणाम. काउं आपुच्छिऊण से जणणिं । आहरणभूसियङ्गो, विणिग्गओ सो सभवणाओ॥ ३५॥ सहसा पुरम्मि जाओ, उल्लोल्लो निग्गओ पवणवेगो । सोऊण अञ्जणा वि य, तं सदं निग्गया तुरियं ॥ ३६ ॥ अइपसरन्तसिणेहा, थम्भल्लीणा पई पलोयन्ती । वरसालिभञ्जिया इव, दिट्टा बाला जणवएणं ॥ ३७॥ पेच्छइ य तं कुमार, महिन्दतणया नरिन्दमम्गम्मि । पुलयन्ती न य तिप्पइ, कुवलयदलसरिसनयणेहिं ॥ ३८ ॥ पवणंजएण वि तओ, पासायतलट्ठिया . पलोयन्ती । दूरं उबियणिज्जा, उक्का इव अञ्जणा दिट्ठा ॥ ३९ ॥ तं पेच्छिऊण रुट्ठो, पवणगई रोसपसरियसरीरो । भणइ य अहो! अलज्जा, जा मज्झ उवट्टिया पुरओ ॥ ४० ॥ रइऊण अञ्जलिउडं, चलणपणामं च तस्स काऊण । भणइ उवालम्भन्ती, दूरपवासो तुमं सामी! ॥ ४१ ॥ वचन्तेण परियणो, सबो संभासिओ तुमे सामि! । न य अन्नमणगएण वि, आलत्ता हं अकयपुण्णा ॥ ४२ ॥ जीयं मरणं पि तुमे, आयत्तं मझ. संदेहो । जइ वि हु जासि पवासं, तह वि य अम्हे सरेज्जासु ॥ ४३ ॥ एवं पलवन्तोए, पवणगई । निग्गन्तूण पुराओ, उवढिओ माणससरम्मि ॥ ४४ ॥ विज्जाबलेण रइओ, तत्थ निवेसो ऽऽसणाईओ। ताव च्चिय अत्थगिरिं, कमेण सूरो समल्लीणो ॥ ४५॥ सन्ध्यावर्णनम् , पवनञ्जयेन अञ्जनायाः स्मरणम्-चअह सो मंझासमए, भवण-वक्खन्तरेण पवणगई । पेच्छइ सरं सुरम्म, निम्मलवरसलिलसंपुण्णं ।। ४६ ॥ मच्छेसु कच्छभेसु य, सारस-हंसेसु पयलियतरङ्गं । गुमुगुमुगुमन्तभमरं, सहस्सपत्तेसु संछन्नं ॥ ४७ ॥ अइदारुणप्पयावो, लोए काऊण दीहरज्जं सो । अत्थाओ दिवसयरो, अवसाणे नरवई चेव ॥ ४८ ॥ जानेकी अनुज्ञा दी और कहा कि, हे पुत्र ! तुम राजाओं पर विजय प्राप्त करनेवाले हो ! (३४) पिताको सिरसे प्रणाम करके तथा माताकी अनुमति लेकर आभूषणोंसे भूषित शरीरवाला वह अपने महल मेंसे बाहर निकला । (३५) नगरमें एकदम कोलाहल मच गया कि पवनवेग जा रहा है। ऐसा शब्द सुनकर अंजना भी तत्काल बाहर आई ।(३६) अत्यन्त स्नेह फैलाती तथा स्तंभका सहारा लेकर पतिको निहारती उस स्त्री अंजनासुन्दरीको लोगोंने सुन्दर शालभंजिका पुतली जैसी देखा । (३७) पुलकित होकर कमलदलके समान नेत्रों द्वारा राजमार्गमें उस कुमारको देखती हुई वह महेन्द्रतनया अंजना सुन्दरी तृप्त नहीं होती थी। (३८) उस समय पवनंजयने भी प्रासादतल पर खड़ी होकर देखनेवाली उस अंजनाको उद्वेगप्रद उल्काकी भाँति देखा । (३९) उसे देखकर जिसके शरीरमें रोष फैल गया है ऐसे पवनगतिने रुष्ट होकर कहा कि यह कितनी निर्लज्जता है कि तुम मेरे सामने उपस्थित हुई हो। (४०) इसपर हाथ जोड़कर और उसके चरणों में प्रणाम करके उपालम्भ देती हुई वह कहने लगी कि, हे स्वामी! आप प्रवास पर जा रहे हैं। हे नाथ ! जाते समय आपने सब परिजनोंके साथ सम्भाषण किया। अन्यमनस्क आपने पापी मेरे साथ तो बात भी नहीं की। (४१-४२) इसमें सन्देह नहीं है कि मेरा जीवन और मरण भी आपके अधीन है। यद्यपि आप प्रवासमें जा रहे हैं, फिर भी मैं तो याद करती रहूँगी। (४३) इस प्रकार जब वह प्रलाप कर रही थी तब पवनगति मत्त हाथीके ऊपर सवार होकर नगरमेंसे बाहर निकला और मानससरोवरके पास आ पहुँचा । (४४) विद्याके बलसे वहाँ घर तथा शैय्या आदिसे युक्त आवासस्थानकी रचना की। उस समय सूर्य भी क्रमशः परिभ्रमण करता हुआ अस्ताचल पर आ गया। (४५) संध्याके समय भवनके गवाक्षमें स्थित होकर पवनगतिने निर्मल एवं उत्तम जलसे परिपूर्ण उस सुन्दर सरोवरको देखा । (४६) मत्स्य, कच्छप, सारस एवं हंसोंसे उसकी तरंगें चंचल हो रही थीं। सहस्रदल कमलोंमें गुंजारव करनेवाले भ्रमरोंसे वह छाया हुआ था। (४७) अतिदारुण प्रतापवाले राजाकी भाँति दीर्घकाल पर्यन्त राज्य करके वह सूर्य अवसानके समय अस्त हो गया। (४८) दिवसमें विकसित और भ्रमरकुलने जिनके दलोंका त्याग किया है ऐसे कमल सर्यके विरहसे Jain Education International For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org.

Loading...

Page Navigation
1 ... 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260 261 262 263 264 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400 401 402 403 404 405 406 407 408 409 410 411 412 413 414 415 416 417 418 419 420 421 422 423 424 425 426 427 428 429 430 431 432